Tijdlijn

1850-1889

Van droom naar……Strijden voor een eigen parochie in Deurne-Zuid

Inleiding:

Met de negentiende eeuw brak een nieuwe bloeiperiode voor Antwerpen aan na de heropening van de Schelde. 

Deurne groeide langzaam van een landbouwersdorp naar een verstedelijkte voorstad van Antwerpen. De tuinbouw ging ook de landbouw verdringen in Deurne.

Hovenierderij leverde grotere winsten op en de producten konden gemakkelijk worden afgezet in de winkels en markten van Antwerpen.

Door de uitbreiding van Antwerpen waren er ook dagelijks grotere hoeveelheden verse melk voor het verbruik van de stadsbewoners nodig. Men had nog geen vervoer toen om de melk van ver aan te voeren. Dus ging in de stad en de nabije gemeenten een groot aantal personen zich uitsluitend op de productie en distributie van melk toeleggen.

Ook zochten meer en meer inwoners hun bestaansmiddelen in nijverheid en handel. De meesten werkten in de stad of in de omliggende gemeenten. De voornaamste bedrijfstakken waarin Deurnenaars tewerkgesteld waren: bouwbedrijf, hout verwerkende nijverheid, textielnijverheid, kledingindustrie en wegvervoer. Een bescheiden brouwerijbedrijf, brouwerij De Ster, van Florent de Preter (1814 – 1995) was toen de grootste zaak van Deurne–Zuid.

Arbeiders verdienden toen 0,3 en 0,5 Bef./uur. – Vlees kostte tussen de 1,55 en 1,8 Bef./kilo.

Diverse inwijkelingen uit de Kempen vonden hun weg naar de opkomende grootstad en gingen in Deurne en Borgerhout wonen. Burgemeester Georges Cogels, mede–eigenaar van het Rivierenhof en afstammeling van een bankiersfamilie trachtte de inwijking van vreemde arbeiders af te remmen door taksen te heffen op de volkswoningen. 

Het was een periode van economisch liberalisme. Er waren nog geen politieke partijen of programma’s en de bevolking was weinig geïnteresseerd in de gemeentepolitiek. De gemeenteraadsleden vormden een gesloten kring en eens erin bleef men erin.

De aangroei van de bevolking gaf grote problemen van sociale aard. De sociale voorzieningen in die tijd waren ellendig. In de winter en in crisisperioden waren de werklozen ten laste van de armenkas.

Maar het inwijkingproces was niet te stuiten, dat ondervond ook de volgende burgemeester Florent Pauwels, tabakshandelaar en eigenaar van het Papegaaihof.

Deurne-Noord en Deurne-Zuid werden van elkaar gescheiden door een groot en drassig stuk land, de Schijnvallei. Als verbinding tussen de twee delen was er alleen een voetpad, de Kerkeweg, die door de Schijnbeemden liep met een klein houten brugje over “het Schijn”. Er was geen rij- of steenweg. Rijtuigen moeten langs Borgerhout, Kerkendijk, rondrijden om in Deurne-Noord te geraken.

De Kerkeweg was de weg naar de kerk, Sint-Fredegandus, de school en het gemeentehuis.

In de winter was het plonsen door het water. Sommigen stapten uit Deurne-Zuid meer dan en half uur om de kerk te bereiken. 

Deurne-Zuid bestond toen uit landbouwgronden die toebehoorden aan kasteelheren.

De kasteelheren verhuurden zowel de gronden als de woningen die er zich op bevonden aan boeren en werklieden. Maar zij werden zelfs minder betaald dan de industriearbeiders. Maar geleidelijk aan verminderde de landbouw en werden de landbouwers eigenaars van hun bedrijven.  

De kastelen waren: 

Boeckenberg, 

Morkhoven, 

Muggenberg, 

Te Boelaer, 

De Leescorf, 

Waelhof, 

Ravelsberg, 

Drakenhof, 

Lanteernhof,

Gekroonde Leeuw, 

Oude Donk,

Nieuwe Donk,

Papegaaihof, 

Boterlaarhof,

Ten Zoome.

In 1850 woonden in Deurne 2895 mensen.

1859

De gemeente werd geteisterd door een cholera epidemie. De burgemeester van toen, George Cogels, deed zijn uiterste best om deze epidemie te bestrijden.

1864

de oude Spaanse vestingen rond Antwerpen werden gesloopt. Er werd een verdedigingsgordel met forten opgericht. Ook Deurne-Zuid kende zijn “fortje”. (Daar werd later de sporthal Arena opgebouwd). Alle grond op minder dan 585 m loopvan de forten werd met militaire erfdienstbaarheid belast. Deze zone, 300 ha groot, besloeg een groot gedeelte van Deurne- Zuid. Op die gronden mochten alleen houten gebouwen worden opgericht die in oorlogstijd gemakkelijk konden afgebroken worden, (Ik vernoem dit omdat de plaats van de noodkerk en onze kerk binnen deze zone vielen). Er waren toen twee hoofdwegen uit de stad naar Deurne-Zuid. De ene vanuit de stad langs de Gietschotellei tot aan de herberg Gietschotel, de andere van de Herentalsebaan tot aan “de Mestput” later doorgetrokken tot Broechem. 

1865

De Sint–Fredeganduskerk was te klein om alle parochianen in twee zondagsmissen te plaatsen en wegens de militaire erfdienstbaarheden mocht men de kerk niet vergroten. Er moest dus een tweede onderpastoor bijkomen om drie missen te kunnen celebreren.

1866

Er brak er terugeen  cholera-epidemieën uit in Deurne. Heviger dan in 1859. Deurne telde toen 3381 inwoners. Deurne-Zuid werd zwaar geteisterd, dagelijks waren er sterfgevallen. In hun vertwijfeling namen de inwoners van Deurne-Zuid hun toevlucht tot de heilige Rochus, patroonheilige tegen besmettelijke ziekten. Tot wie konden ze zich beter richten dan tot deze heilige welke besmettelijke ziekten zelf verzorgde tot hij er werd door aangetast.

Zijn verering nam meer en meer toe naargelang de epidemie langer duurde. Men zamelde geld in om heilige missen op te dragen ter ere van de beschermheilige. Er werd dan de Broederschap van de Heilige Rochus opgericht.

De leden moesten jaarlijks 0,25 Bef. lidgeld betalen. Uit dankbaarheid tot de Heilige Rochus, omdat Deurne-Zuid minder beproefd was dan Deurne-Noord door de epidemie werd er een mooi Rochusbeeld aangekocht in de werkhuizen De Boeck en Van Wint en aangebracht in het Sint-Rochus-kapelletje op de hoek van de Waterbaan en de Herentalsebaan, op een stuk grond geschonken door de heer Sils uit Wommelgem.

De eerste steen voor het kapelletje werd gelegd door Burgemeester Georges Cogels op 15 mei 1867.

1867

Er werden een aantal mensen gehuldigd voor hun inzet tijdens de epidemie: Burgemeester Georges Cogels, de Zusters der Christelijke Scholen, die een voorlopig ingericht ziekenhuis bestuurden, Petrus Vermeiren, wagenmaker die de zieken naar het gasthuis voerde en de doden begroef en aan Z.E.Hr. Pastoor De Roover. De Broederschap van de Heilige Rochus ijverde ook voor een grotere kapel en voor een eigen parochie.

Bijna in alle plattelandsgemeenten woonde de meerderheid van de bevolking rond de kerk. Deurne maakte hierop een uitzondering. Een derde van de bevolking woonde in Deurne-Zuid. Dit jaar werd er het Sint-Rochuskapelletje gebouwd op de hoek van de Waterbaan en de Herentalsebaan.

1873

Deurne werd onttrokken aan de dekenij Antwerpen en door Kardinaal Deschamps verheven tot dekenij met de gemeenten Deurne, Borsbeek, Merksem, Ranst, Sint Job in ’t Goor, ’s Gravenwezel, Vremde, Wommelgem en Wijnegem. Z.E.Hr. De Roover werd Deken.

1876

De harmonie “De Drij Koningen” werd opgericht. In 1880 telde ze 35 spelende leden. Ze zou jaren lang de enige in Deurne blijven.

1878 – 1884

Gedurende deze jaren was er ook een schoolstrijd tussen liberalen en katholieken en de vrijheid aangaande onderwijs werd aan de gemeenten terug geschonken. Op vele plaatsen was dit de start van het vrij katholiek onderwijs. 

1885

Op 23 april werd het kerkhof van Borgerhout geopend, 4,5 ha groot. Wegens de vele eigendommen van de familie Sils in die omgeving kreeg dit kerkhof door de bevolking de naam “kerkhof van Silsburg” In 1890 kreeg het de naam van O.L. Vrouwe kerkhof.

Voor het verenigingsleven hadden wijken muziek- en toneelverenigingen en schuttersverenigingen.

Er waren bloeiende handbooggilden, de Vrede in de Gietschotel en de Vrijheid in de Exter. Het ontstaan van een concentratie van woningen in een wijk werd gevolgd door de inrichting van een kermis b.v. op de tweede zondag van mei Silsburg, op de tweede zondag van juni Exterlaar en op de eerste zondag na 10 juni Boerkeskermis. 

De bevolking verlangde naar een hulpkerk en een eigen parochie.

1886

Er werd een inrichtingscommissie opgericht voor de noodkerk die bestond uit de Heren: P.M. Peters, F. De Preter, G.J. Stevens, J.E. Embrechts, P.J. Keteleer, F. Hellemans, J.Fr. Stevens en William Pauwels. Men vond grond aan de Herentalsebaan naast de huidige Sint-Rochusstraat (waar vroeger bakker Pingnet was). Men huurde die van Ridder Gustaaf van Havre voor 15,75 Bef. per jaar.

Dit was niet naar ieders zin want de wijken Drie Koningen, Boterlaar, Eksterlaar en Silsburg wilden allemaal de kerk in hun wijk.

Op 22 december kreeg men toelating tot bouwen van een houten kapel van de Minister van Oorlog want men had hier af te rekenen met de Krijgsdienstbaarheden van het Fortje.

Dit was de oorzaak van de talrijke houten huizen in deze omgeving.

De houten kapel was 35 m lang, 10 m breed, 4 m hoog en onder de nok 9,4 m.

1887

1 oktober, de commissie van de kapel van de Heilige Rochus verklaarde dat Charles Van Beylen aangenomen had om de kapel te bouwen voor 5865 Bef. En dan in november, werd er een mis gelezen in de kapel door een pater Trappist.

1888

E. Hr. Stanislas Vervoort, tot dan onderpastoor in Rijkevorsel, werd kapelaan, vast verbonden aan de nieuwe kapel.

Tijdens de Lichtmis, 2 februari om 7 uur droeg de kapelaan zijn eerste mis op in de nieuwe kapel maar zonder dat er stoelen of banken in stonden. Het was de eerste taak van Stanislas Vervoort om hiervoor te zorgen.

Eerst woonde hij op de Boterlaarbaan, vanaf oktober op de Herentalsebaan (359) in een houten woning vlak over de kapel. De kapelaan kreeg geen steun van staat, gemeente of Kerkfabriek van Deurne–Noord omdat de parochie nog niet erkend was.

De pastoor deken van Deurne was toen Z. E. Hr. De Roover. De kapelaan mocht biecht horen, dopen en de Heilige sacramenten toedienen, maar de lijkdiensten moesten in Deurne–Noord gebeuren.

De kapelaan liet de koster, Frans De Roeck bij alle parochianen rondgaan met een verzoekschrift aan de hogere overheid om Deurne–Zuid te erkennen als parochie.

Alle inwoners tekenden ongeveer 2000, op tien na, ze woonden alle tien op het gehucht Eksterlaar en gaven als reden dat ze liever de kapel op ’t Eksterlaar hadden. Het zwaartepunt van Deurne–Zuid lag toen feitelijk op het Eksterlaar.

Tegen de kapelaan hadden ze niets.

Het klokje van de kapel werd geschonken door Kobe Keteleer. Het heeft zelfs nog gediend in de nieuwe kerk tot daar de drie klokken kwamen.

1889

Op 30 mei werd onze parochie erkend. Deurne telde toen 6577 inwoners, Deurne–Zuid 2500. Ze leefden in de wijken Silsburg, Drie Koningen, Boterlaar, Eksterlaar, Waasdonk, Gietschotel en Weversfabriek.

Op 24 juni werd kapelaan Franciscus Vervoort de eerste pastoor van de Sint-Rochus-parochie. Hij was geboren in Nijlen op 28 januari 1849. Werd priester gewijd op 18 december 1875 en werd onderpastoor te Rijkevorsel op 31 januari 1876.

De bevolking was toen ook in heel grote mate katholiek. De katholiek Florent Pauwels was burgemeester.

Pastoor Stanislas Vervoort, toen 40 jaar, was niet tevreden met zijn houten noodkerk op de Herentalsebaan en wou samen met zijn parochianen een volwaardige kerk.

De dahlia– en rozenmaatschappij Dorothea van de Gietschotel vierde haar 25 jarig bestaan met een internationale tuinbouwtentoonstelling. 1900

1890

Eugeen Hendrickx bracht zijn kunstvuurwerkmakerij van Antwerpen over naar het Exterlaar, in 1891 waren er 16 arbeiders in dienst, in 1896 was het bedrijf aangaande tewerkstelling de belangrijkste Deurnese onderneming. In deze periode groeide het aantal inwoners in Deurne van circa 6500 naar 15000 inwoners. Er werkten vijf maal meer mensen in de nijverheid dan in de handel en een kleine helft in land- of tuinbouw en veeteelt. De industrie hield geen gelijke tred met het toenemend aantal arbeiders. In deze periode groeide het aantal inwoners in Deurne van circa 6500 naar 15000 inwoners. Er werkten vijf maal meer mensen in de nijverheid dan in de handel en een kleine helft in land- of tuinbouw en veeteelt. De industrie hield geen gelijke tred met het toenemend aantal arbeiders. 

Op 7 januari liet notaris Deckers pastoor Vervoort weten dat Ridder Gustave Van Havre, Burgemeester van Wijnegem, de grond waarop de voorlopige kerk gebouwd was niet wou verkopen. Hij zou wel een bewijs leveren dat de gebouwen aan de Kerkfabriek toebehoorden en deze zou laten gebruiken zolang de gebouwen erop stonden, als de overeengekomen huur betaald werd. Dus op deze grond kon een nieuwe kerk niet gebouwd worden.

Op 20 april vergaderde voor het eerst de Kerkfabriek van de Sint-Rochusparochie in de voorlopige pastorie op de Herentalsebaan over de noodkerk. Emmanuel de Browne-de Tiège, eigenaar, was de eerste voorzitter, Lodewijk Somers, de secretaris en Josephus Stevens de schatbewaarder. De andere leden waren Martinus Peeters, gemeenteraadslid, Paul Cogels, Florent Pauwels, burgemeester en Z.E.Hr. Vervoort, pastoor. 2 mei, de Kerkfabriek was volgens de wet van 4 maart 1870 verplicht een borg van beheer te stellen voor de schatbewaarder. Als borg stelde men een huis gelegen in Deurne, Morckhoven kasteel ter waarde van 4000 Bef. Later werd de borg veranderd in de storting van een bedrag 600 Bef.

In juli schafte de Kerkfabriek een ijzeren koffer aan om de waardevolle voorwerpen van de kapel in te bewaren en een gewaden kast.

Op 11 augustus droeg de Commissie van de Sint-Rochuskapel haar verantwoordelijkheden over aan de Kerkfabriek.

Sindsdien behartigde slechts één lichaam, de Kerkfabriek, alle beslissingen aangaande kerk- en aanbelangende zaken.

De Kerkraad van Sint-Fredegandus verzette zich tegen de deling van het bezit van de Fredeganduskerk.

Op 30 oktober keurde de Kerkfabriek de plannen goed van bouwmeester Frans Baeckelmans, welke al een groot aantal mooie gebouwen plande, voor het bouwen van de stenen Sint-Rochuskerk. De Kerkfabriek had voor het bouwen van de kerk het oog laten vallen op een stuk grond gelegen tegen de steenweg lopende van de Herentalsebaan naar het Exterlaar. (de latere Sint-Rochusstraat)

Doch deze grond was midden de Krijgsdienstbaarheden gelegen.

1891

De houten kerk was reeds veel te klein. Er waren 2600 parochianen over 900 ha verspreid, zelfs een groot gedeelte 2 tot 3 km verwijderd van de parochiekerk. Daarom kwam er de vraag naar een onderpastoor. Maar hij kwam er pas in 1894.

Op 24 april gaf de Minister van oorlog, Generaal Brassine toelating om een kerkgebouw op te richten in steen, doch binnen de tijdspanne van één jaar. Als er ook een pastorij zou gebouw worden moest dit wel uit brandbare materialen. Gezien er gegronde vrees bestond dat men deze gunst van het Ministerie later niet meer zou krijgen wou de Kerkfabriek haast maken met de plannen. Na de zekerheid van de toelating van het ministerie ging de Kerkfabriek over tot de aankoop van de grond.

Hij was 60 aren groot, eigendom van Gustaaf Van Havre, breedte tegen de straat 70m en 85,8 m diep, gelegen volgens het kadaster wijk B, nummer 475. De aankoopprijs bedroeg 3300 Bef. + 71,5 Bef. bijkomende kosten.

Ook de Kardinaal gaf zijn toestemming voor het bouwen van de kerk nadat hij ter plaatse was komen kijken.

Op 6 mei werd een aanvraag aan de gemeente gericht voor het bouwen van de kerk en een financiële bijdrage.

De kosten voor de nieuwe kerk werden geraamd op 200000 Bef. De gemeenteraad verleende de toelating en stemde een hulpgeld van 1/8 van de aannemingsprijs, met een maximum van 24000 Bef in drie jaar te betalen, telkens een derde.

Vanwege de Kerkfabriek van Sint-Fredegandus mocht men rekenen op een bijdrage van 20000 Bef. krachtens de bestuurlijke schikkingen voor het oprichten van nieuwe parochies. De staat verleende een toelage van 25000 Bef. Op 10 juni werd ook aan de Gouverneur de toestemming gevraagd voor het bouwen van de kerk en aan de provincie een bijdrage gevraagd voor de bouw.

Op 28 juni werd Franciscus De Roeck benoemd tot koster.

Op 12 juli werd Jan Embrechts als schatter benoemd voor het aankopen van de grond van kerk en pastorij.  

Op 9 september hoorde de Kerkraad de bouwheer over de binnenafwerking van de kerk, bepleisteren of in rode steen. Bepleisteren zou beter uitkomen en minder kosten.  

Op 22 september kreeg de Kerkfabriek het bestek van dhr. Baeckelmans, Gebouw :  199873,10 Bef. , Grond :  3371,50 Bef., Totaal :  203244,60 Bef. 

Het kwam er nu nog op aan om de ontbrekende gelden te vinden.

Er werd een intekenlijst aangelegd. Deze intekenlijst moest voor altijd in de archieven van de kerk bewaard blijven.

• Florent Pauwels: 1000 Bef.,
• Paul Cogels:  2000 Bef.,
• Dré du Bois de Vroylande:  2000 Bef.,
• A. en Em. De Browne de Tiège: 500 Bef., F.S.
• Vervoort, pastoor:   1000 Bef.,
• Fl. De Preter:  500 Bef.,
• De families de Chaffoy en Coenraets:  500 Bef.,
• Clementin en Lisa van den Haute:  700 Bef.,
• F. Deckers:  400 Bef.,
• L.S. Reusens-Van Hoebergen:  200 Bef.,
• Joannes Embrechts:  100 Bef.,
• Van Strijdock-Heirman:  500 Bef.,
• Eug. Hendrickx:  50 Bef.,
• J. Kerstens: 50 Bef.,
• Fr. De Roeck: 50 Bef.,
• P.F. Ketelaer:  50 Bef.,
• G.J. Stevens: 75 Bef.,        
• Totaal: 10675 Bef. 

Zo gauw de bouwplannen vaste vorm hadden gekregen was de bevolking van Deurne-Zuid buiten zichzelf van enthousiasme, zodanig zelfs dat men voor de kerk aanbesteed was rondging met een petitie voor het bekomen van een eigen kerkhof.

Maar die vraag werd door het gemeentebestuur afgewezen.

Op 7 oktober had de officiële verkoop plaats van de grond voor kerk en pastorie bij de notaris. Sectie B – 475 b, westzijde Exterlaar, 60 aren13 centiaren, prijs 3371,5 Bef.

Op 8 oktober besloot de Kerkraad de binnenkant van de kerk te bepleisteren.

Op 22 oktober besloot men de aangekochte grond te laten afsluiten door dhr. Van Gerwen voor 400 Bef.

Op 26 oktober besloot de Kerkraad dat de kosten voor de kerk het bestek niet mochten overschrijden.

1892

De zang- en toneelvereniging “Moed baart kunst” organiseerde een kerstboomtombola ten voordele van de arme eerste communiekanten van.

Op 21 maart werd het lastenboek en het bestek voor de kerk door de Kerkraad goedgekeurd. Er werden plannen gesmeed om een katholieke school in Deurne-Zuid op te richten. Mevr. du Bois de Vroylande-Cogels, bewoonster van kasteel Boelaar was de stuwende kracht.

De zusters van de Christelijke Scholen van Vorselaar kochten grond van Florent De Preter op de Herentalsebaan, gehucht Silsburg.

Op 16 april, werden de biedingen van de aannemers voor de kerk geopend. Drie aannemers, J. Mol – Faes, S. Vilain en W. Keyenberch-Van Eyck deden een bod. Aannemer W. Keyenberch-Van Eyck aannemer uit Schoten werd aangesteld om de kerk te bouwen. Biedingprijs: 190474,70 Bef. zonder de torennaald. Het bestek van de torennaald bedroeg 14992,80 Bef.

Op 12 mei vroeg de aannemer aan de Kerkraad om te mogen beginnen met de werken.

Op 24 mei werd de toestemming gegeven.

Einde augustus werd de eerste steen gelegd van de Sint-Annaschool, de kapel en vier klassen, door de weledele hr Charles du Bois, achtjarig zoontje van Mevr. du Bois de Vroyande. Op 31 augustus werd de eerste steen gelegd van onze Neo-Gotische kerk, naar het ontwerp van Bouwmeester Baeckelmans. Waren hierbij aanwezig: Baron Ed. Osy van Zegwaart, Gouverneur van de provincie Antwerpen, zelf een geboren Deurnenaar, de provinciale griffier Frederik De Laet, burgemeester Florent Pauwels, de heren Scheurwegh en Van Dijck, schepenen.

Op 17 oktober, werd de nieuwe Sint–Annaschool plechtig geopend. Die dinsdagnamiddag kwamen stoetsgewijze 350 kinderen van de school van Deurne-Noord naar hun nieuwe klassen. In afwachting van een nieuw klooster trotseerden de vier lesgevende zusters dagelijks de lange weg naar het klooster in Deurne-Noord.

Op 29 november had de Kerkraad niet voldoende financiële middelen om de kerk te voltooien. Men besloot een lening uit te schrijven van 50000 Bef. in loten van 100 Bef. met 3% intrest per jaar.

1893

Op 17 januari werden de deuren en ramen voor de kerk aanbesteed voor 5786,09 Bef., toegewezen aan Horsten Adriaan uit Wortel.

Op 23 maart werd het uitvoeren van het glaswerk voor de kerk toegewezen aan dhr. C. Blockhuis voor 1850 Bef. Toen kreeg de Kerkfabriek ook een gift, zonder lasten of kosten, van dhr. Albert Van Havre uit Wijnegem van een stuk grond, deel van perceel Wijk B – nr. 475b – groot 1015,42 m2.Waarde volgens schatting: 761,95 Bef. grond gelegen achter de nieuwe kerk.(de goedkeuring tot aanvaarding van deze gift werd op 16 juni 1893 door de Gemeenteraadverleend). Terzelfder tijd schreef dhr. Van Havre aan de Kerkfabriek dat indien men de huur van 1893 en de belastingen betaalde voor de voorlopige kapel en het gebouw afbrak voor 1 maart 1894, dat hij dan aan de Kerkfabriek een gift nog zou doen van 2000 Bef.

Op 19 april besefte men dat er enige tijdsdruk was omdat de vergunning van de Krijgsoverheid voor het bouwen van de kerk maar liep tot 31 december 1893. Wegens de krappe financiële toestand overwoog men om de constructie van de toren in hout te maken in de plaats van in ijzer. Maar deze besparing bleek onbeduidend. Kostprijs van de torenspits 14582,56 Bef.

Op 18 juli werd de nieuwe kerk geopend voor de kerkelijke diensten en werd de voorlopige houten kapel buiten dienst gesteld als kerk. Het altaar uit de noodkerk werd in de nieuwe kerk opgesteld. De kapel werd verplaatst naar een grond ten zuiden van de nieuwe kerk, de gift van dhr. Van Havre, waar het houten gebouw als patronaat-, toneel- en feestzaal werd ingericht en oefenlokaal was van de harmonie de Drij Koningen. 

Op 20 juli vaardigde de Kerkraad een reglement uit voor de verpachting van de stoelen in de kerk.

Art.1:   Hoogkoor was voor de geestelijkheid. Maar het bestuur kon daar plaatsen vergunnen aan bijzondere weldoeners van de kerk.

Art. 2:  Hoogzaal was voorbehouden voor de zangers en andere daartoe gemachtigden.

Art. 3:  Stoelen die met toelating in de kerk werden geplaatst door bijzondere personen, bleven hun eigendom en mochten door de eigenaars volgens goeddunken meegenomen worden. De plaats van de stoelen werd door het bestuur aangewezen.

Art.4:   Het tarief voor de kerkstoelen moest op voorhand betaald worden. Hoogkoor: 10 Bef. per jaar, In de kerk de 5 eerste rijen: 5 Bef., Huisgezinnen: 7,5 Bef.,  Andere: 3 Bef. 

Op 16 augustus werd toelating gegeven voor het plaatsen van een kruisweg in de nieuwe kerk. De inwijding had plaats op 6 september.

Op 2 oktober stemde de Gemeenteraad een tegemoetkoming in de kosten voor het optrekken van de torennaald, met een verhoging van 8000,-Bef. op het reeds toegestane bedrag van 24000,-Bef. De Provincie verleende eveneens een toelage van 4860,85 Bef. voor de torenspits.

In november werd een nieuw hoogaltaar besteld bij dhr. L. Beutels, beeldhouwer te Turnhout voor de som van 10153,15 Bef. Z.E.Hr. Vervoort, rustend pastoor te Mechelen had reeds een tussenkomst toegezegd van 8000,-Bef.

Op 8 november gaf de Gemeenteraad toestemming voor het bouwen van een pastorie. Het plan en het bestek werden gemaakt door dhr. Baeckelmans. Maar de pastorie mocht toen enkel in hout gebouwd worden. (krijgsdienstbaarheden).

Op 24 november moest het gemeentebestuur toelating vragen aan de minister van oorlog om twee pissijntjes te mogen plaatsen aan de kerk. De minister vond geen bezwaar in het plaatsen van deze twee nuttige voorwerpen. Ze werden geleverd door dhr. Janssens uit Turnhout voor 260,-Bef. De gemeente deelde voor 117,30 Bef. in de kosten.

Heuglijk nieuws in december, alle krijgsdienstbaarheden in verband met fortje I werden opgeheven op 1 januari 1894. Dit was een grote aanmoediging voor het bouwen van de pastorij.

De zusters namen hun intrede in het nieuwe klooster bij de Sint-Annaschool. Zuster Ida werd als eerste overste aangesteld.

1894

In januari opende de Gemeentelijke Jongensschool in de Sint-Rochusstraat met dhr. De Bosscher als hoofdonderwijzer en dhr. De Muyter als hulponderwijzer.

Op 28 april werd E. Hr. Janssens de eerste onderpastoor.

Op 25 mei stemde de Gemeenteraad eenparig de toelating voor de aanbesteding van de Sint-Rochuspastorij, bestek: 24371,35 Bef. De voordeligste bieding bedroeg 26370,16 Bef. De staat verleende een tussenkomst van 8286,25 Bef. en de gemeente 8200,-Bef.

Op 25 oktober besloot de Gemeenteraad de noodzakelijke wegeniswerken uit te voeren voor de kerk zodat de kerkbezoekers niet meer door de modder moesten ploeteren tijdens regenperiodes.

In december werd dhr. A. Kockerols, beeldhouwer te Antwerpen werd gelast met het maken van twee biechtstoelen voor de kerk voor 1880,-Bef.  

1895

De Sint-Anna school werd nog met twee klassen vergroot.

Op 31 mei besloot de Kerkraad om het voorlopig altaar, afkomstig nog uit de noodkerk, over te laten aan de zusters van de school van de parochie, zodra het nieuwe altaar zou geplaatst zijn.

Op 14 oktober werd de kerk plechtig ingewijd door zijne Em. Kardinaal Aartsbisschop Petrus Lambertus Goossens. De plechtigheid begon om 8u. en eindigde om 12u30. De H. mis werd gezongen door Z.E.Hr. Roucourt, pastoor –deken van Berchem. De gemeente betaalde een tussenkomst van 200,- Bef. in de gedane kosten voor het feestelijk inhalen van de Aartsbisschop. Men bouwde en werkte de pastorie af.

1896

Een gedeelte van de inwoners van Deurne-Zuid verenigden zich in de “Deurne-Zuiderbond”. Het bestuur bestond uit Fl. De Preter, voorzitter, L. Van Hoebergen, ondervoorzitter, E. Celis secretaris, J. Verbeelen, J. Van Gerven, E. Hendrickx, P. Keteleer, J. Van den Haute, C. Hellemans, J. Vermeulen, Ch. De Laet, L. Reusens, J. Van der Kelen en J. Embrechts. Het doel van de “Deurne-Zuiderbond” was het oprichten van een afzonderlijke gemeente “Meneghem” bestaande uit de gehuchten: Drie Koningen, Silsburg, Exterlaar, Boterlaar, Waasdonck, enz. en omvattende al de gronden gelegen ten zuiden van de Herentalsevaart, die het grondgebied van Deurne praktisch in twee gelijke delen verdeelde. De redenen tot afscheiding waren: het verhogen van de belastingen, de grote afstand tot het gemeentehuis, slecht onderwijs, te weinig gemeenteraadsleden voor Deurne-Zuid ten opzichte van het aantal inwoners, stiefmoederlijke behandeling aangaande gemeentediensten, slecht beheerde gemeentegelden en geldverspillingen en een te kleine toelage verleend bij het bouwen van de Sint-Rochuskerk. 

Op 9 januari besloot de Kerkraad tot de aankoop van drie klokken bij de klokkengieters. A. &F. Van Aerschodt uit Leuven. Tot aan het plaatsen ervan deed het kleine klokje uit de noodkerk dienst in de nieuwe kerk.

Op 27 juli nam de Gemeenteraad een gunstige beslissing om rond de kerk een kerkhof aan te leggen.

Op 28 juli had de inwijding van de klokken plaats door Z.E.Hr. Deken Ludovicus Van den Eynde. De grootste klok was toegewijd aan de H. Rochus en woog 1400 kg., De tweede klok was toegewijd aan O.L. Vrouw en woog 984 kg., De derde klok was toegewijd aan Sint-Jozef en woog 684 kg., De kostprijs bedroeg 2,75 Bef. per kg. of 8167,50 Bef. De bijkomende kosten voor benodigdheden en werkuren bedroegen 3669,-Bef. De gehele kostprijs werd door vrijwillige bijdragen opgehaald. De peters waren dhrn. Paul Cogels, Florent De Preter en Constant de Browne de Tiège. De meters waren hun vrouwen.

1897

Aanvraag om aanleg van De Sint Rochussstraat door Ridder Van Havre.

In februari werd er een bliksemafleider op de kerk geplaatst. Kostprijs: 559,13 Bef. Gemeente, Provincie en Staat gaven samen een tussenkomst van 450,-Bef.

Op 25 februari werd er een bestek opgemaakt om rond de grond van het kerkhof een muur te bouwen (7979,82 Bef).

Op 22 april werd het bouwen van de muur toevertrouwd aan dhr. L. Wouters voor 8129,-Bef. Hij had de laagste biedingprijs.

Op 6 mei werd de aankoopakte verleden voor de Burgemeester voor het aankopen van de grond voor het kerkhof ondanks deze vrij klein was. De oppervlakte bedroeg slechts 2559,50 m2. (in acht genomen dat er toen ongeveer 60 sterfgevallen per jaar waren). De grond werd gekocht van Albert Van Havre voor de som van 2152,-Bef.

Op 11 mei gaf de Kerkraad de opdracht aan dhr. Van Genck-Seele, beeldhouwer uit Antwerpen voor het maken van twee zijaltaren en de predikstoel voor 11860,-Bef. Gestoelten en communiebank werden vervaardigd voor 2834,-Bef.

Op 9 juli verleende dhr. Van Havre kosteloos aan de Kerkfabriek een weg van 2m breedte, langsheen de hof van de pastorij 112m diep om te dienen als in en uitgang voor de oude noodkerk (parochiezaal “Pattre” genaamd). Het gebouw diende voor de Zondagschool, Patronage, Catechismus van volharding, enz.

1898

Er werd een pompiershulppost opgericht in Deurne-Zuid. Op 3 maart besloot de Gemeenteraad aan de overheid de toelating te vragen voor het plaatsen van een uurwerk op de kerktoren. De schattingsprijs van dhr. Michiels-Moeremans uit Mechelen bedroeg 2400,-Bef. 

1899

Op 12 maart gaf “Deurne- Zuiderbond” hun eerste tijdschrift uit: “ De Zuid-Deurnaar” Het zou minstens vier jaar verschijnen. Hun doel hebben ze nooit bereikt, hun strijd heeft wel voor veel tweedracht en twist gezorgd. Maar toch had het gevolgen voor Deurne–Zuid want nog nooit had de gemeente voor dit gebied meer uitgaven gedaan dan in de periode 1890-1900, b.v. het inrichten van een politie- en brandweerpost. 

Op 24 april werden de twee zijaltaren toegewijd aan O.L.Vrouw en de H.Jozef geconsacreerd door Monseigneur Josephus Franciscus Van der Stappen. Raymondus Kerens hier van Silsburg vervaardigde de doopvont in zwarte marmer, uit één stuk voor 700,-Bef. Het voetstuk kostte 400,-Bef. Van Sina maakte het koperen deksel voor 500,-Bef. Het ijzerwerk werd geleverd door de Hr. Pauwels uit Borsbeek voor 100,-Bef.

Op 18 mei werd door de gemeente 1339,09 m2 grond bijgekocht om het kerkhof te vergroten. Koopprijs: 2668,18Bef. = ongeveer 2,-Bef. per m2 .

Op 20 juli was er een gift door dhr. M. Browne de Tiège, ter gelegenheid van zijn diamanten bruiloft van 1000,-Bef. voor het plaatsen van een geschilderd raam in het hoge koor, kunstwerk ontworpen door de heren Stalins en Janssens uit Antwerpen. Er werden twee geschilderde ramen naar tekeningen van dhrn. Stalins en Janssens in de kleine kapellen van de kerk geplaatst.

Op 28 oktober besloot de Kerkraad al om een nieuwe vloer in de kerk te plaatsen. De bakstenen vloer was al danig aan het verslijten en gaf heel veel stof af. De vloer was schadelijk voor de meubelen en kon moeilijk gepoetst worden. Raming kosten ongeveer 8000,-Bef. De nieuwe vloer zou echter veel problemen meebrengen en het leggen ervan zou veel tijd vergen. In december was er de aanbesteding voor de schildering van de goten, ramen en deuren van de kerk.  

Op 29 november is in een algemene vergadering gehouden in het lokaal der Zondagsschool (de vroegere noodkerk) ene maatschappij van onderlinge bijstand gesticht, hebbende voor doel een pensioen in ouden dag aan de werklieden te bezorgen. De standregelen dier maatschappij, betiteld met de naam van Sint-Rochuskring, worden besproken en vastgesteld.

1900

Er woonden toen 3500 mensen in Deurne-Zuid. Op 4 maart gaf Em. De Brownie de Tiège zijn ontslag in de Kerkraad, omdat hij niet meer op de parochie woonde. (Brugge) Hij werd tot eerste erekerkmeester van de Sint-Rochus-kerk benoemd. Hij werd vervangen door onderpastoor E.Hr.Janssens. Ook Hr. J.G. Stevens had zijn ontslag gegeven.

In april werd de Kerkraad gewijzigd: Hr. Petrus M. Peeters, voorzitter, J. Van der Aa, schatbewaarder, Ludo De Ridder, secretaris, Fl. Pauwels, burgemeester, E.Hr. Vervoort, pastoor, Alf. Janssens.

Op 15 juni telde de parochie 4000 zielen. In Deurne woonden toen 8851 mensen. De vraag naar een onderpastoor was groot omdat er intussen zelfs reeds een pater was om een derde mis te lezen op zon- en feestdagen.

Door het Gemeentebestuur werd beslist planten aan te kopen voor 160,50Bef. om het kerkhof te versieren en in perken te verdelen.

1901

Dit jaar vierde de harmonie “De Drij Koningen” haar 25 jarig bestaan, er waren toen ongeveer 50 spelende- en 75 ereleden. 

Op 16 mei werd een plaasteren kruisbeeld geleverd door J. Coomans uit Antwerpen voor 50,-Bef. Het werd door aannemer Henri Schuerwegh op het kerkhof geplaatst voor 360,50 Bef. De Kerkraad vroeg prijs voor een nieuwe vloer in de kerk. 

1902

Aanvraag aanleg Korte Sint Rochusstraat. 

Op 16 januari waren er zes biedingen voor de nieuwe vloer van de kerk. Het werk werd toegewezen aan de Hr. Kenens voor 9390 Bef., hij moest echter een staal voorleggen zoals voorgeschreven in het lastenboek. Toen begonnen al de problemen. Vooral met de steenkeuze. E.Hr. Verelst werd onze tweede onderpastoor. 

1903

Aanleg Sterckshoflei, met de bouw van 15 huizen, 160 huizen op de Herentalsebaan, 50 op de Sint Rochusstraat, 13 op de Korte Sint Rochusstraat, 26 huizen in de Dassastraat. Aanleg dreef Van den Haute.  Bij de gemeenteverkiezing werden Jaak Embrechts en Egied Celis tot gemeenteraadsleden verkozen waar ze de belangen van Deurne–Zuid met veel vuur verdedigden. 

Op 10 maart besloot de Kerkraad tot een nieuwe aanbesteding voor de vloer van de kerk.

Op 9 september was het eerste kruisbeeld op het kerkhof reeds stuk, J. Coomans leverde een nieuw kruis voor 85,-Bef. ditmaal in cement. Intussen was er op het kerkhof ook een dodenhuisje geplaatst. Men vond toen dat het meer op een “kiekenkotje” leek.

Op 4 oktober besloot de Kerkraad om gaslicht in de kerk aan te brengen. De laagste bieding van dhr. Peeters uit Antwerpen bedroeg 1103,25 Bef., bedrag waarin het Gemeentebestuur tussenkwam voor 1100,-Bef. 

1904

Op 6 mei werd eindelijk het werk voor de nieuwe kerkvloer aangenomen. Er werd ook besloten tot het bevloeren van de sacristies, links steen, rechts steen en hout. De Sint-Annaschool werd vergroot met vier klassen. 

1905

Er was één auto in Deurne, in 1913 een kleine 20. Het aantal fietsers evolueerde in dezelfde periode van 421 naar 1575.

In september wou de Kerkraad overgaan tot de aankoop van een kerkorgel voor ongeveer 15000,-Bef. Pastoor Vervoort had reeds de helft van het bedrag bij particulieren gevonden. De andere helft wou men aan het Gemeentebestuur als bijdrage vragen.

1906

Op 7 januari besloot de Kerkraad een orgel in de kerk te laten plaatsen door dhr. Joris. De Bond van het Heilig Hart werd opgericht. Het was een van de eerste verenigingen van onze parochie. De verering van het Heilig Hart was een devotie die na de perikelen van de Franse revolutie in Europa enorm verspreid geraakte. Het woordgebruik in gebeden en geestelijke literatuur kregen een nieuwe gevoeligheid. Het geloven werd volkser en menselijker. De bonden waren gekend voor hun missen. Het was vooral Paus Pius X die een grote klemtoon legde op de H. Eucharistie. Op 8 maart gaf de Gemeenteraad eenparig de goedkeuring aan de beraadslaging van de Kerkfabriek van 7 januari 1906 om een nieuw kerkorgel te bestellen bij dhr. Joris uit Sichem tegen de opgegeven prijs van 14500,-Bef. (11500,-Bef voor het orgel,3000,-Bef. voor de kast).

Het Gemeentebestuur verleende de gevraagde 7500,-Bef. tussenkomst. Het overschot van 500,-Bef mocht gebruikt worden voor expertisekosten, nazicht en inhuldiging.

Op 6 november werd door de Kerkraad het maken van een gebeeldhouwde kruisweg in uitvoering gegeven aan de Gebroeders Van Mierlo uit Antwerpen. Iedere statie kostte 1000,-Bef. Het geheel van de kosten werd gedragen door een gift van Cl. Van den Haute.  

1907

De oppositie behaalde de meerderheid. De Kleppermannen en de Zuid- Deurnenaars voerden tot 1913 een anti–clericaal getinte politiek onder een katholieke burgemeester. De kruisweg werd in de muren aangebracht. De inwijding was op 26 mei. Dhr. Poppe werd benoemd tot Suisse. Stoelzetter werd Adriaan Adriaensen.

Op 14 december was er een gift van Ridder Van Havre van een perceeltje grond in de Waterbaan waarnaar het Sint-Rochuskapelleke werd verplaatst om het verkeer op de Herentalsebaan niet te hinderen. Het werd geplaatst ongeveer rechtover de plaats waar het nu nog staat. 

1908

Er was er een grote concentratie van tuinbouw op het Exterlaar met de families Sels, Hoes, Somers en Verboven. Het verenigingsleven tussen 1890 en 1911 kende een grote bloei. De traditionele maatschappijen bleven bedrijvig. De schuttersmaatschappijen waren talrijker dan ooit tevoren. De handbooggilden bestonden soms al meer dan 75 jaar. Er waren de toneelmaatschappij “Vriendschap en kunst”gehuisvest op de Herentalsebaan 45 en de “Meneghemse toon- en toneelvrienden”. Eind van de negentiende eeuw ontstonden ook de eerste duivenmaatschappijen.  

Op 23 april werd op de Gemeenteraad weer gevraagd om het kerkhof te vergroten.

Op 18 juni besliste men met eenparigheid van stemmen het kerkhof tot 1 ha te vergroten.

In oktober werden gewaden kasten gemaakt in de sacristie. Kostprijs 1730,-Bef. Geplaatst door Jos Van Looy.

1909

4 oktober, de raming prijs voor het vergroten van het kerkhof bedroeg 70000,-Bef. Er werd ook nog 5000,-Bef. voorzien voor het oprichten van een definitief dodenhuisje en het aankopen van een wieg voor het verplaatsen van drenkelingen,verongelukten,enz.

Op 1oktober werd dhr. Poppe Suisse of kerkwachter. Jaarlijkse vergoeding 100,-Bef. Adriaan Adriaenssens werd stoelzetter. Jaarlijkse vergoeding 125,-Bef.

1910

In februari werd door de Fundatie Terninck toelating gevraagd aan het Gemeentebestuur voor het oprichten van een instelling in de “dreef van Van den Haute”.

Op 12 april gaf men toelating voor het bouwen van een tehuis voor weeskinderen.

Op 26 september werd E. Hr. Dille onze derde onderpastoor.

1911

In Terninck opende men het meisjesweeshuis.

Op 26 mei overleed pastoor Franciscus Stanislas Vervoort.

Op 2 juli besloot de Kerkraad de versiering van de kerk voor de intrede van de nieuwe pastoor toe te vertrouwen aan de dhr. Bukkens uit Mechelen. Leonard Peeters volgde de dhr. Poppe op als Suisse. De Raad vroeg aan het Gemeentebestuur om de grond waarop pastoor Vervoort begraven lag eeuwigdurend te maken.

Op 9 juli werd de tweede pastoor Z.E.Hr. Franciscus Coveliers ingehaald. Hij was geboren in Kapellen op 11 december 1864, toen dus 47 jaar. Hij was priester sinds juni 1889, achtereenvolgens onderpastoor in St. Maartens Lennik, Bornem en Boom. Hij was blijkbaar een man van uitersten. Om hem te typeren vertelden mensen die hem hadden gekend dat hij geweldig kwaad kon worden. Daar stond tegenover bv. dat hij met Pasen toen een reusachtige file voor zijn biechtstoel stond, hij zijn biechtstoel verliet, zich naar de wachtende mensen keerde en zei: ”Alleen die een doodzonde te biechten hebben mogen blijven!” Niemand bleef natuurlijk.

1912

Een nieuwe Werkersbond gesticht in een lokaal op de hoek van de Herentalsebaan en de Sterckshoflei met 50 leden, Er werd een installatie aangebracht in de kerk om het orgel elektrisch aan te blazen. Aannemer was dhr. Mark Preiswerk uit Brussel voor 747,50 Bef.

In april besloot de Kerkraad de kostbare voorwerpen uit de kerk tegen diefstal te verzekeren. De nachtwaker moest dan niet meer betaald worden. Er werden drie biechtstoelen, een communiebank en een nieuw gestoelte geplaatst in de kerk.

In juli werd er een schildering achter het hoofdaltaar aangebracht (gordijnen). De kosten werden gedragen door een weldoener. De Kerkraad besloot om verwarming in de kerk aan te brengen om de schildering in goede staat te houden. Er werd een verwarmingsinstallatie met rooster geplaatst door dhr. Lafeuillade uit Schaarbeek. De vrouwen van Sint-Rochus organiseerden zich hier acht jaar voor er sprake was van KAV-nationaal. Toen besloot zuster Deodatha van de zusterschool zich in te zetten voor de arbeidersvrouwen, die meestal een armzalig en hard bestaan leidden, en niet de minste rechten hadden. Zij ging op zoek naar medewerksters om de vrouwen meer zelfbewust te maken en hun leven meer inhoud te geven. Mevr. De Preter was de eerste voorzitster.

In september werden de vlaggen ingehuldigd van het Sint-Rochuspatronaat: zang- en toneelkring, de Catechismus van volharding en de Zondagschool en van de Katholieke Jonge Wacht. De turnkring Pax werd opgericht met een afdeling trompetters.

Oktober, een vierde zondagsmis werd noodzakelijk. De reden was dat meer en meer mensen uit de stad hier kwamen wonen. Zon- en feestdagen kwam er dan ook een mis om 11 uur. In onze parochie woonden toen 7500 parochianen. In Deurne woonden 14500 mensen. De Sint-Rochusparochie besloeg gans het grondgebied van Deurne-Zuid.

1913

De socialisten kregen vaste voet in de gemeente. Er werd waterleiding aangelegd in de gemeente. De Deurnese turners werden opgericht. Het Gemeentebestuur kocht het prachtige domein “Papegaaihof” op, de woning van oud Burgemeester Florent Pauwels om er een tehuis voor oude lieden op te richten. Kostprijs 100.000,- Bef. 

In januari werden geschilderde ramen geplaatst achter het hoofdaltaar in de kerk om met de geschilderde muren één geheel te vormen. Het geld voor de ramen werd geschonken door een weldoener.

Op 15 juni besloot de Kerkraad om de klokken heiligen beelden, processievaandels en andere benodigdheden aangekocht.

Op 15 november werd de Hoveniersgilde opgericht. Het doel was de stoffelijke belangen van boeren en hoveniers te verdedigen en te verbeteren. De vereniging startte met een twintigtal leden.

In december was de Kerkraad als volgt samengesteld: Jan Van Looveren als voorzitter, William Pauwels als schatbewaarder, Louis De Ridder als secretaris, Pastoor Coveliers, Hardouin de Chaffoy en Florent Verelst.

1914

Gemeentebestuur kocht het Boekenbergpark aan. Het zou pas op 12 maart 1925 opengesteld worden voor het publiek.

Op 4 augustus viel het Duitse leger België binnen. In oktober van dat jaar werden Deurnenaars opgevorderd om aan de versterking van de forten rondom Antwerpen te werken.

Tussen 7 tot 9 oktober werd Antwerpen zwaar gebombardeerd plaats, er vielen gemiddeld 4 bommen per minuut of circa 8000 in het totaal waar Deurne mee in deelde. Op 9 oktober deed het Duitse leger zijn intrede in Antwerpen. Vele inwoners van Deurne vluchtten naar Nederland. Het hoofddoel van de Gemeenteoverheid tijdens de oorlog was de bevoorrading van de bevolking. De beschikbare voedingsmiddelen waren schaars en de inwoners hadden maar beperkte inkomsten.

Eind 1914 waren er in Deurne ongeveer 15000 inwoners. 3000 arbeiders waren werkloos, samen met hun gezinnen waren daar 7000 mensen bij betrokken. Van vele gezinnen vertoefden de kostwinnaars aan het front, of waren weggevoerd naar Duitsland, deze gezinnen hadden dan ook bijstand van hun families nodig. De eigen landbouwers konden niet in de behoefte van de bevolking voorzien. Er kwam woningsnood: een aantal huizen werd beschadigd of verwoest en een aantal werd door de Duitsers ingenomen.

1916

In november werd burgemeester Van den Bossche door de bezetter voor gans de oorlog naar Duitsland gedeporteerd (burgemeester tot 1919). De scholen gingen hun normale gang. Gedurende de oorlogsjaren 1914-1918 huurde het Gemeentebestuur het parochiehuis (de voormalige noodkerk) tegen 1 Bef. per jaar om er enkele klassen van de gemeentelijke Jongensschool uit de Sint-Rochusstraat in onder te brengen. Na de oorlog werd er nog onderricht in gegeven voor land- en tuinbouw. De eerste wereldoorlog verstoorde de ontwikkeling van de gemeente. Begin november 1918 verlieten de Duitse troepen ons land. Er waren in Deurne toen drie parochiekerken: Sint-Fredegandus, Sint-Rochus en Heilig Hart (Ruggeveld). Er werd een bibliotheek op onze parochie ingericht. Het was vooral het werk van onderpastoor E. Hr. Verelst. Ze werd toen ondergebracht in de villa de Chafois.  

1919

Op 31 maart werd de uitbreiding van het kerkhof goedgekeurd. Er werd 566 m².  grond aangekocht van dhr. Somers en 579 m².  van dhr. Embrechts aan 5 Bef. per m².. Er werd een nieuwe kerkhofmuur opgericht rond de nieuw aangekochte perselen door aannemer Spiessens voor 20924 Bef.

Op 23 december werd het “Tehuis voor kleinen” opgericht in de Vosstraat. Het zou tot 1924 tot onze parochie behoren. Het was een tehuis voor op opvoeden en verzorgen van behoeftige weesjes en verlaten kinderen, sociale gevallen, school voor kinderverpleegsters en toevluchtsoord voor ongehuwde moeders. De begraafplaats van de zusters is op ons kerkhof, op de niet in het oog springende grafzerk staat gebeiteld: Rustplaats der Zusters der Kleinen. 1910

1920

Deurne kende 15432 inwoners. Dat jaar werd ook Sint-Rochus voetbal opgericht.

1921

De boekerij kreeg een toelage om 70 boeken per jaar te kopen.

Op 30 oktober huurde onderpastoor E. Hr. Florent Verelst grond van Ridder Georges Van Havre, sectie B 475 A, groot 75 aren 22 centiaren voor de huurprijs van 200 Bef. per jaar.

De grond diende om gebruikt te worden als voetbalveld. De maatschappij Tuinwijk bouwde 53 huizen in de Boterlaarbaan.

Het domein Rivierenhof werd aangekocht voor algemeen nut, het zou echter nog tot 1923 duren voor het werd opengesteld voor het publiek. Het vliegveld van Deurne werd aangelegd. In 1924 werd de voorlopige luchthaven in gebruik genomen.

1922

De Baden Powell Belgian scouts werden opgericht, ze waren actief tot 1934.

1923

Op 11 november werd de eerste wedstrijd in het Antwerp stadion gespeeld . 

Op 13 juni stond onze parochie voor het eerst een gedeelte van haar grondgebied af. 35 jaren besloeg onze parochie gans het grondgebied van Deurne–Zuid. Het afgestane gebied waren de wijken Groenenhoek en Gietschotel voor het vormen van de parochie van het Heilig Sacrament te Berchem. 

1924

Er worden in de Unitastuinwijk 199 woningen gebouwd. Tot 1930 werden de straten van Deurne uitsluitend door gaslantaarns verlicht. Daarna was er geleidelijk aan een overgang naar elektrische verlichting. Dit jaar was een hoogtepunt voor het Sint-Annainstituut, er waren toen 990 leerlingen.

Op 10 september werd de eerste steen gelegd van het nieuwe parochiehuis door de grote bezieler ervan pastoor Coveliers. Het was een ontwerp van bouwmeester Jef Huygh. Het ontwerp was wel zeer omstreden, men noemde het toen een ultra- modernen bouw. Kwatongen beweerden dat de enigen die er tevreden over waren de militairen waren omdat het zo stevig gebouwd was dat er in de oorlog afweergeschut kon opstaan zonder dat het gebouw een krimp gaf. Anderen beweren dat de bouwer, telkens hij het gewrocht voorbij moest, een “meaculpa” mompelde. Daar vonden de “Pattre” – Sint-Rochuspatronaat, de burgerkring en de arbeiderskring hun thuis.

Op 31 december kreeg de fanfare “de Drij Koningen” toelating om een oefenlokaal en feestzaal op te richten in de Jaak Embrechtsstraat waar ze nu nog altijd huizen. 

1925

Op 28 januari werd E. Hr. Muës onderpastoor in onze parochie, hij zou blijven tot 28 september 1929, toen vertrok hij naar de H. Hart parochie in Hoboken. 

1926

Op 15 januari werd E. Hr. Vetters onderpastoor in onze parochie, hij zou blijven tot 3 september 1928 toen werd hij pastoor te Berchem (Gietschotel)

1927

In april werd de doopvont in de kerk verplaatst naar achteraan rechts in de kerk. De reden was dat men daardoor vooraan een veertigtal meer stoelen kon plaatsen. Onder het voorzitterschap van Gabriël Vervoort, schepen en gemeenteraadslid, verenigden de mannen zich in de Katholieke Arbeidersbond. Zij begonnen met een spaarkas en een pensioenkas. Symfonie Sint-Rochus kreeg klank en vorm onder de impuls van onderpastoor Muës, muziekkenner en melomaan. De leiding had Romain De Vel. 

1928

In mei werd er weer grondafstand gedaan ten voordele van de nieuw op te richten parochie van Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart (in de volksmond bekend als “de paterkens”). Deze parochie werd opgericht bij Koninklijk Besluit van 15 september 1928.

In september 1928 werd de parochie van de Heilige Drievuldigheid te Berchem opgericht en bij K.B. van 1 december 1928 de parochie van Sint–Jozef. Ook voor het oprichten van deze beide parochies schoten we er een gedeelte grondgebied aan in. Sint-Annaschool was uitgegroeid tot een pracht instelling bestaande uit een betalende en een kosteloze afdeling met 18 klassen en meer dan 900 leerlingen.

Op 3 september werd onderpastoor Borgers benoemd, hij bleef in onze parochie tot 22 januari 1934 en ging toen naar Boechout. De samenstelling van de Kerkraad was toen als volgt: Jan Van Looveren als  voorzitter, Hardouin de Chaffoy als schatbewaarder, Jos Van den Haute als secretaris, E.Hr.Coveliers, pastoor, E.Hr.Borgers, onderpastoor en Edmond Mees. De Kajottersbeweging in onze parochie werd gesticht, K.A.J. en V.K.A.J. Enkele jonge medewerksters van K.A.V. gingen zich inzetten voor de arbeidersjeugd. De beweging werd gestimuleerd door Kardinaal Cardijn.

Op 29 december werd de afdeling Deurne van het Davidsfonds opgericht. Er waren toen 12876 parochianen.

1929

Op 1 mei huurden de Missiezusters Ziekenverpleegsters Dochters van Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart een huis op de Herentalsebaan nr. 83. Bij ons beter gekend als “de zusterkes van het Groen Kruis.” Het grootste gedeelte van de werkkring van deze liefdadige instelling lag op onze parochie. Dadelijk werd er beroep gedaan op ijveraarsters om de zieken op te sporen. Op korte tijd kregen de aanvragen voor verzorging zulke omvang dat nieuwe verpleegsters nodig waren. In 1956 waren er reeds zeven zusters op de baan.

Op 17 april gaf de Gemeenteraad de toestemming voor de oprichting van een Calvarieberg op het kerkhof. De levering werd toevertrouwd aan de gebroeders Cruls van Zeelhem.

Op 30 september werd E. Hr. Vanderheyden onderpastoor, hij zou blijven tot 1943. Daarna werd hij godsdienstleraar aan de technische school te Borgerhout. 

1930

Op 7 januari werd aan de gebroeders Cruls van Zeelhem de levering toevertrouwd van het kruis met Christusbeeld en de bidbank voor op het kerkhof. Kostprijs; 1150 Bef. voor de bidbank en 3670 Bef. voor het kruis met beeld. Ter vervollediging van de kalvarieberg werd bij dezelfde aannemer een O.L. Vrouwbeeld en een Johannesbeeld besteld, beiden in kunstgeut aan 3575 Bef. per beeld.

1931

Op 15 januari werd E. Hr. Vetters onderpastoor in onze parochie, hij zou blijven tot 3 september 1928 toen werd hij pastoor te Berchem (Gietschotel).  Op 30 juni diende mevr. Renthan, Oude Docklaan 99, een aanvraag in om een Naad- en Snitschool op te richten in het Boekenbergpark. De school opende na het groot verlof maar ze zou slechts enkele jaren bestaan. De vlag van de Kajotters werd gewijd en er was een Rome bedevaart gepromoot door Kardinaal Cardijn. Het Aartsbischoppelijk College startte op de Herentalsebaan 387, in de gehuurde villa “Ter Gouw”, het zou maar tot 1935 blijven bestaan.

1932

Op 8 februari was er een ernstige brand in de sacristie van de kerk met flinke stoffelijke schade. 

1934

August Weyns had het idee van een zanggroep op te richten. Met de medewerking van Miel Cambré en John Smits ontstond de zangkring Crescendo.

Op 29 januari werd E. Hr. Aarts onderpastoor, hij richtte een jongerenvereniging op, de Jongensbond en voor de meisjes de Madeliefjes. Hij zou blijven tot 1946. (daarna leraar aan het Kon. Atheneum in Antwerpen).  

1935

Jongensbond en Madeliefjes vierden hun eerste Kristus Koningsfeest wat vele jaren “het” feest van de jeugdbeweging zou blijven. De geschiedenis van het Aartsbischoppelijk College eindigde met de prijsuitdeling in Familia op donderdag 18 juli 1935. Daar werd de sluiting bekend gemaakt. Het Aartsbisschoppelijk College was de voorloper van het Xaveriuscollege dat op 15 september 1935 zijn klassen opende in twee burgerhuizen op het Stenenbrug. Er werden plannen gesmeed voor het bouwen van een jongensschool op onze parochie. De Broeders der Christelijke scholen zouden de oprichters worden.

Op 11 augustus stierf pastoor Franciscus Coveliers. Hij werd 71 jaar oud en was 24 jaar pastoor van onze parochie. Hij rust in de schaduw van zijn geliefde kerk, naast zijn voorganger. 

Op 15 september, onder een grijs-grauwe druilregenlucht, werd de derde pastoor van onze parochie Jozef Holthof ingehaald. Hij was toen 45 jaar. Hij was priester gewijd op 20 september 1913. Hij was Aalmoezenier in de vuurlinie tijdens de eerste wereldoorlog. Daarna was hij leraar aan het Sint- Pieterscollege te Ukkel tot 19 september 1920 en leraar aan de Regentenschool te Antwerpen van 1920 tot 1935. Op 10 december paste de kerkraad de brandverzekeringspolis van de kerk aan. Vanaf Kerstmis was er een nieuwe regeling voor de zondagen. Missen om 6u, 7u, 8u30, 10u hoogmis en 11u30. Lof van Pasen tot 1 oktober om 14u, van 1 oktober tot Pasen om 16u30. Regeling voor de missen met Kerstdag: 6u drie gelezen missen, 7u30 één gelezen mis, 8u een gezongen mis, 8u30 één gelezen mis, 9u twee gelezen missen, 10u plechtige hoogmis, 11u drie gelezen missen. Dus twaalf missen op één dag! Dhr. De Roeck nam ontslag als koster. Er was ook de eerste steenlegging van het Sint-Rochusinstituut. 

1936

In januari werd Alfons Baute als nieuwe koster aangesteld. De parochie van het Heilig Hart werd nog met vier straten van onze parochie vergroot. Op 25 februari werd E. Hr. Leyse de derde onderpastoor van onze parochie. Maar hij zou maar anderhalf jaar blijven en ging toen naar Sint-Laurentius. Tot 1943 zou het twee of drie onderpastoors spelletje duren. Pas op 3 oktober 1943 werd de derde plaats wettelijk geregeld. Jongensbond en Madeliefjes vonden onderdak in het Sint-Rochusinstituut, voor tientallen jaren hun verblijfplaats, met wel maar vooral met veel wee.

1937

Het Kinderheil werd opgericht, een afdeling van het Nationaal werk voor Kinderwelzijn. Mevr. Hendrickx was toen de bezielende voorzitster. Dhr. Tiggelovend werd Suisse of kerkwachter. Op29 mei was er de plechtige inwijding van het Sint-Rochusinstituut door Zijne Eminentie Kardinaal Van Roey. Het Deurnese Schepencollege stelde voor aan de kerkfabriek het Sint-Rochuskapelletje aan de andere kant van de Waterbaan te plaatsen, op gemeentelijke eigendom. Alles zou gebeuren op kosten van het Gemeentebestuur, mits ruil van de grond waarop het houten kapelletje nu stond. De nieuwe kapel zou in duurzame materialen gebouwd worden. Er werd besloten om in de toekomst twee processies te houden. De eerste op de eerste zondag na Sacramentsdag en de tweede op de eerste zondag van september.

1938

13 mei werd het Sint-Godelievetehuis gesticht in een huis op de Herentalsebaan 157, gehuurd van Hardouin de Chaffoy. Daarin verbleven blinde meisjes die in hun levensonderhoud probeerden te voorzien door brei-, haak-, weef- en tapijtwerk voor particulieren.

Op 31 mei nam het Schepencollege kennis van het principieel akkoord van de Kerkfabriek omtrent het voorstel van grondruiling en het bouwen van een nieuw kapelletje in de Waterbaan. In oktober gaf de Kerkraad definitief akkoord voor de ruiling. Er werd ook beslist nieuwe ampullen aan te schaffen met bijhorend schoteltje van verzilverd koper. Er werden herstellingen uitgevoerd aan de dakgoten en schilderwerken aan de deuren van de kerk.

1939

In januari besloot de Kerkraad de viering van vijftig jaar parochie te vieren op 25 juni. De vraag om ook een mis om 5u30 werd goedgekeurd. Het lof werd verplaatst naar 15u. Op 25 juni, plechtige viering van het vijftigjarig bestaan van onze parochie. Het programma zag er als volgt uit: plechtige communiemis, plechtige hoogmis en lof, daarna werd er een stoet gevormd waarin alle maatschappijen en verenigingen van de parochie opstapten naar het Sint-Rochusinstituut in de Van den Hautelei. Daar had een plechtige feestzitting plaats waarop een redenaar het woord voerde over het ontstaan en de geschiedenis van de parochie. ’s Avonds was er een muziekoptocht en een vuurwerk. 

1940

Het bestaan van de Jongensbond was moeilijk verder te zetten. Ze doken onder om niet door de Duitse politie te worden opgepakt. Ze veranderden in die periode hun naam in Zondagsschool.

Op 3 november werd het nieuwe stenen Sint-Rochuskapelleke in de Waterbaan met een eenvoudige plechtigheid, gezien de oorlogsomstandigheden, ingewijd door Deken Lens.  

1941

Roger Van den Ende volgde koster Baute op. Er werd 10.000 kilo antracietgruis aangekocht voor de verwarming van de kerk.

1942

Op 13 april verscheen er een schrijven van Gouverneur J. Grauls dat meldde, dat tijdens de oorlogsperiode de vernieuwing van de Kerkfabriekraden en van de Burelen van de Kerkmeesters niet moest gebeuren. Dhr. Onckelinckx volgde dhr. Tiggelovend op als Suisse of kerkwachter.

De Propagandisten van het parochieblad werden opgericht. 

1943

Op 20 maart overleed de Voorzitter van de Kerkraad Jan Van Looveren, hij werd geboren op 4 november 1862. Edmond Mees werd waarnemend voorzitter.

Wegens de voortdurende luchtaanvallen werd er besloten een nooduitgang te maken in de kerk. Men stelde voor in de kleine kapel achteraan links in de kerk het altaar weg te nemen om eventueel een vlotte evacuatie mogelijk te maken. Ook langs de doopkapel moest men de kerk vlot kunnen verlaten.

Op 25 mei kwam er een brief van de Duitse overheid waarin melding werd gemaakt dat de klokken zouden weggenomen worden door de firma Van Campenhout uit Haren-Noord. Wat ook gebeurde. Op 3 oktober stelde de Kerkraad officieel vast dat op bevel van de bezettende overheid de twee grootste klokken uit de toren weggenomen waren. Dhrn. De Meyer en Govaerts werden belast met het opmaken van een bestek aangaande de hierdoor veroorzaakte schade.

Er werd ook een aanvraag ingediend voor de erkenning van een derde plaats van onderpastoor, redenen: groeiende bevolking van de parochie tot 15.000, aantal dat nog jaarlijks groeide, en de uitgestrektheid van het grondgebied. Tot hiertoe waren er maar twee plaatsen wettelijk erkend. De parochie kon niet behoorlijk bediend worden zonder een derde onderpastoor.

1944

Onze derde klok werd door de bezetter uit de toren opgeëist. In april werd een raming gemaakt van de kosten veroorzaakt door het wegnemen van de klokken uit de toren, 2615 Bef. voor de eerste twee klokken en 3670 Bef. voor de derde klok.

Het Sint-Godelieve-tehuis werd geteisterd door een V-bom ingeslagen aan het Mestputteke. Op 31 oktober was er een V-bom inslag in de Sint-Rochusstraat, kerk en pastorie werden beschadigd. Pastoor Holthof verhuisde tijdelijk naar het huis van A. Aerts, Sint-Rochusstraat 50. Diensten in de kerk waren niet meer mogelijk. Van november tot 1 juli 1945 werd de turnzaal van het Sint-Rochusinstituut omgevormd tot noodkapel.

Het tienjarig bestaan van Jongensbond en Madeliefjes is in stilte voorbij gegaan.

1945

In maart werd de Kerkraad in kennis gesteld van het schrijven van de Hr. Gouverneur van 19 januari 1945 over wat er moest gebeuren in verband met de beschadigingen veroorzaakt door de bombardementen aan kerkgebouwen. Notaris Flor De Roeck werd benoemd tot lid van de kerkraad als opvolger van Jan Van Looveren die overleden was. In april gaf de Kerkraad architect Sels de opdracht een lastendossier op te stellen voor de oorlogsschade aan kerk en pastorie. Voorlopige werken: 222.176 Bef.

In juli was er een aanbod van dhr. Libeer,  conservator van het Sterckshofmuseum, om een kleine klok, voortkomende van een beiaard, in bruikleen te geven. Jos De Meyer kwam met een ander voorstel, namelijk het geluid van klokken via een pick-up en het plaatsen van luidsprekers na te bootsen. Na het uitvoeren van proeven werd dit voorstel aangenomen.

Op 20 september werd E. Hr. Jaap Tol onderpastoor, hij zou later de eerste pastoor worden van de parochie van Lodewijck van Montfort. In oktober werden de heiligenbeelden terug in de kerk geplaatst. Er werden reeds heel wat werken uitgevoerd in verband met de oorlogsschade. Het was een vruchtbaar jaar voor de verenigingen. Oprichting van de parochiële kring Familia, toneelkring K.T.Opgang, de Sociale Werkploeg, ping-pong club Meteor en de Vlaams Katholieke Studerende Jeugd Christofoorburcht.

4) 1935-1955

Op naar de top, De tweede wereldoorlog versterkte de gemeenschapszin. Na de oorlog was er een ongelofelijke groei van het verenigingsleven. Onze derde pastoor Jozef Holthof.

Inleiding:

Na de overwinning van de socialisten bij de gemeenteraadsverkiezingen vond pastoor Coveliers dat er naast de Sint-Annaschool voor meisjes ook een katholieke jongensschool moest komen op de parochie. Hij voerde daarover lange tijd onderhandelingen met de Broeders van Liefde. Zijn dood belette hem de oprichting van de school nog bij te wonen. Op 3 september 1938 had een tentoonstelling plaats in de gemeentelijke jongensschool in de Sint-Rochusstraat, toen werd een blok van vier sluitzegels uitgegeven met voorstelling van gemeentelijke gebouwen. Op 15 september 1941 besloot de Secretaris Generaal van het Ministerie van Binnenlandse Zaken de gemeente Deurne af te schaffen en in te lijven bij Antwerpen vanaf 1 januari 1942. Vanaf november moesten non-ferro metalen ingeleverd worden in de scholen van onze parochie. Op 20 oktober 1944 sloeg de eerste vliegende bom in op onze parochie aan de Mestput. Op 15 augustus 1945 werden kapelletjes met O.L.Vrouwenbeelden ingehuldigd aan de Mestput en de Ekster. De geestelijke en materiële beproevingen voor de bevolking waren groter tijdens de tweede wereldoorlog. Het bezettingsregime was minder draaglijk en ontaardde in systematische terreur, massale politieke deportaties, gaskamers en concentratiekampen. Gedurende de oorlog 1940-1945 stond er Duits afweergeschut opgesteld op het dak van het Gildenhuis. Tussen 22 oktober 1944 en 16 maart 1945 vielen er 55 V1- en 56 V2- bommen op het grondgebied van Deurne. 19 V-bommen vielen op onze parochie tussen 22 oktober 1944 en 26 februari 1945. Zij doodden 83 mensen, zorgden voor 441 gewonden, vernielden 85 huizen en beschadigden er uiteraard heel veel. Ontspanning in groepsverband was tijdens de oorlog haast onmogelijk. Toch lukte het verenigingen van bij elkaar te komen. Tijdens de tweede wereldoorlog was Alfons Schneider burgemeester van Deurne. De in 1945 opgerichte CVP kwam maar 16O stemmen tekort om die meerderheid te breken, zes jaar later was het verschil 4798 stemmen in het voordeel van de socialisten. In 1946 verwierven de socialisten een meerderheid in Deurne. In de periode 1918-1945 kende Deurne een stormachtige bevolkingsaangroei van 14852 naar 55124. Op 8 maart 1947 werd Constant Peeters benoemd tot Ridder in de Leopoldsorde, hij was Kapitein-Bevelhebber van de vrijwillige Brandweer van Deurne-Zuid en had veertig jaar dienst. Bij zijn ontslagname op 3 juni werd hem de titel van Ere-Kapitein toegekend. Zijn opvolger werd John Aarts. Op 29 april werd toelating verleend om op ’t Fortje, 24 eensgezinswoningen en twee appartementsblokken te bouwen.(Dr. Romain De Velstraat–Gabriël Vervoortstraat). Op 15 augustus 1948 ging in feite al de “bus 33” Hoboken-Merksem in voege die een heel stuk over onze parochie reed. Op 4 december vierde men het vijfentwintig bestaan van de tuinwijk Unitas. Op 17 maart 1953 viel er een ijsbal, een kinderhoofd groot, uit een helderblauwe lucht in de Waterbaan. Op 30 december werd in onze parochie de 60.000 ste inwoner van Deurne geboren. Op 6 maart 1954 werd dit met de nodige luister gevierd. Op 30 oktober overleed Burgemeester Senator F. De Boey, inwoner van onze parochie. Hij werd in november opgevolgd door Maurice Dequeecker. Hij zou 28 jaar Burgemeester blijven. Vanaf 12 maart 1955 droeg de Sint-Rochusstraat voor veertien dagen de naam “Rode Kruisstraat” 

Kroniek:

Besluiten: Natuurlijk heeft de bevolking zwaar geleden onder de oorlogsomstandigheden. De materiële ontberingen waren groot. Het verenigingsleven werd tijdens de oorlog sterk geremd door de bezettingsomstandigheden en door de afwezigheid van dienstplichtigen, uitgewekenen en gedeporteerden. Met pastoor Coveliers brak de tijd aan dat het verenigingsleven op onze parochie ontkiemde en begon uit te groeien tot een gezond gemeenschapsgevoel. Het was een tijd van arbeiders met hongerlonen, kinderarbeid en vele misbruiken. Het vergde moed om toen een Bond te stichten: ziekenkas en werklozensteun voor die door de staat overwogen werden. Pastoor Coveliers bouwde een parochiehuis en legde de basis voor een eigen school. Tijdens deze periode moest onze parochie afstand doen van grondgebied.

1946

Uitvoeren van grote herstellingen aan de kerk, vooral aan de daken en de torenspits. Het Missale Romanum werd aangeschaft. De Kerkraad was als volgt samengesteld: Edmond Mees, voorzitter, Hardouin de Chaffoy, schatbewaarder, Edward De Ridder, secretaris, E.Hr. Holthof, pastoor en de leden Jos Hendrickx, Gust Govaerts, Jos De Meyer, Johannes Van Looveren, Flor De Roeck en Hyppolite Wené. In die jaren werd er enorm gewerkt aan de kerk met grote inzet van de leden van de Kerkfabriek. In maart bedroegen de bedragen van de oorlogsschade toen al 328.917,15 Bef. Dit bedrag was betaald door geleende gelden, voorgeschoten gelden of giften. In april waren er klachten over de reinheid van de kerk. Er werd een schrijven naar de koster gericht omdat hij voor de organisatie hiervan verantwoordelijk was. De Kerkraad aanvaardde niet het voorstel om een paar kleine klokken in leen te krijgen van de hoofdkerk van Antwerpen die zich toen in Berchem bevonden. Men wou wachten op de gelegenheid om definitief nieuwe klokken te kunnen aanschaffen.

De uurwerken op kerktoren werkten niet meer sinds de oorlog. Jos De Meyer moest nakijken wat er moest gebeuren. De Kerkraad legde een nieuwe datum vast voor de processie, namelijk de zondag na O.Hr.Hemelvaart.

De pastoor meldde dat een persoon bereid was om een H. Hart en een O.L.Vrouw te schilderen op de muren in de kruisbeuk van de kerk naast de kapel van O.L.Vrouw en St.Jozef. Maar de kostprijs was niet bekend. Ook de kachels waren tijdens de oorlog uit de kerk gehaald dus moesten er nieuwe worden aangeschaft. De speelschare “Erica” werd opgericht.

Onderpastoor E.Hr.Aarts, stichter van de Jongensbond en Madeliefjes werd leraar in het Koninklijk Atheneum van Antwerpen.  

1947

De herstelling van het dak van de pastorie werd door de Kerkraad besproken en de uitvoering werd goedgekeurd. De Raad werkte ook aan het administratief dossier om de weggenomen klokken te vervangen. De herstellingswerken van de oorlogsschade waren toen al opgelopen tot 600.000,-Bef. Er werden grote sommen voorgeschoten door onbaatzuchtige personen zonder interest.

De bibliotheek verhuisde naar het Sint-Rochusinstituut.

1948

In januari werd er een raming gemaakt voor het vervangen van de drie klokken. In 1947 en 1948 werd de kerk verwarmd met mazoutkachels. Alfons Govaerts en Jos De Meyer deden jaarlijks een nazicht in verband met de uit te voeren werken aan de kerk.

Oprichting van de Eerste Vrijdagbond, jonge vrouwen “Lenteweelde” en de Christelijke Middenstandsbond. 

1949

In maart was er de aanbesteding voor de klokken en een dossier samengesteld voor de glasramen. Het derde ontwerp werd eindelijk door het bisdom en de commissie aangenomen. Op 3 april nam Hardouin de Chaffoy ontslag als schatbewaarder van de Kerkraad. Hij werd erelid van de Fabrieksraad. Edmond Mees, voorzitter, Jos Hendrickx, schatbewaarder, Frans De Cock, secretaris. Toewijzing van de aanbesteding voor de drie klokken in vervanging van deze door de vijand geroofd. Gieters door het ministerie aangeduid. M. Michiels, Doornik: 210.500,-Bef., G. Slegers, Tellin 214.000,-Bef.Fr. Sergeys, Leuven deed geen bieding. Het werk werd toegewezen aan M. Michiels.

De elektrische verlichting van de kerk moest dringend nagekeken worden, vooral op het hoogkoor.

Er werd besloten om het kapelleke in de Waterbaan te restaureren. De verwarming van de kerk zou in de toekomst gebeuren door warme lucht. Wegens brand bij de klokkengieter konden de twee klokken nog niet geplaatst worden.

Er kwamen twee biedingen binnen voor de herstelling van het orgel. Firmin Joris, Aarschot 37.470,-Bef. en Gerard D’Hondt, Herselt 35.000,-Bef. Het werk werd toegewezen aan Gerard D’Hondt. Oprichting van de Broederschap van het heilig Sacrament, meisjesturnkring Amaryllis, zangkring Edelweis en het Marialegioen.

Op 15 mei had de wijding plaats van de eerste, de grootste, van de nieuwe klokken. Ze woog 1356 kg. De twee andere klokken werden eind oktober in de toren gehangen. De wijding hiervan gebeurde op 30 oktober. Ze wogen beiden 687 kg. 

1950

In oktober werden de herstellingswerken van de oorlogsschade aan het orgel uitgevoerd. 3.000,-Bef. betaald door de Kerkfabriek en 39.000,-Bef. tussenkomst door de staat. Het St.Rochuskapelleke werd volledig hersteld. De ijzeren gebinten van de kerk moesten afgekrabt en herschilderd worden. Herstelling aan de schaliën en elektrische leidingen. Er werden nieuwe misgewaden aangeschaft en een ceremoniestaf.

1951

Op 15 juli was er het Algemeen Congres van de Bonden van het Heilig Hart in het Sportpaleis. De Bond van het Heilig Hart had toen in onze parochie 600 leden. 

1952

De ontwerpen van kunstschilder Verboven voor de glasramen werden goedgekeurd door de aangestelde commissie van de provincie. De herstelling van het kerkdak aan de oostkant werd geraamd op 100.000,-Bef. Er waren te weinig financiële middelen. Kerkfabriek kreeg toelage van de Provincie. Op 11 mei vierde KAV haar veertig jarig bestaan. Voor die gelegenheid werd een nieuwe vlag aangeschaft die geborduurd werd door de zusters van het Terninckinstituut naar een ontwerp van Marc De Groot. Op 3 juli ging de totaal vernieuwde processie uit. De oude processiekleding was voor hulp behoeftigen gebruikt tijdens de oorlog. Het was toen verschrikkelijk warm en de processie zou de geschiedenis ingaan als de zweetprocessie. Op 6 juli werd op de speelplaats van het Sint-Rochusinstituut het Sint- Rochusspel en de Sint-Rochuscantate uitgevoerd. De vertoning was op 3 juli uitgeregend.

Oprichting van de scoutsgroep 68ste Sint-Maarten. Wegens overbevolking van de school moesten de kerels van de Jongensbond hun lokaal afstaan in het Sint-Rochusinstituut. De strijd tussen jeugdbeweging en school zou jaren duren.

Op 23 november vierde Symphonie Sint-Rochus haar vijfentwintigjarig bestaan met een jubileumconcert. 

1953

Op 9 januari werd de Bond van Gepensioneerden opgericht. De eerste voorzitter was Honoré Van der Meersche. In januari werd er gasverwarming geplaatst in de kerk (stralers). Er werd nieuwe verlichting in de kerk geplaatst door Piet Verdonk. Op 20 september werd een grootse hulde gebracht aan de volksgeliefde pastoor Holthof ter gelegenheid van zijn veertig jarig priesterschap. Onderpastoor Van der Stighelen zorgde voor een uitvoering van de driestemmige mis van Van Durme en onderpastoor Van Dijck zorgde voor het gelegenheidssermoen. ’s Avonds concerteerden symphonie Sint Rochus en Crescendo, waren er toespraken en werd het Sint-Rochusspel heropgevoerd.

Het feest werd besloten met een vuurwerk. Oprichting van de Patclub, Milac en de voetbalclub Stabelino. 

1954

Oprichting van de fotokring Foroc, de Jeugdcommuniebond en O.L.S.R.I. (Oud leerlingen en sympathisanten van het Sint-Rochusinstituut.) en de jongensturnkring K.T. PAX.  Op 15 maart werd “Het huis der stormen” het nieuwe lokaal voor de kerels ingehuldigd, zij hadden het zelf gebouwd achter de school.

Op 24 december werd pastoor Holthof getroffen door een beroerte. Zijn ziekte zou er toe leiden dat hij ontslag moest nemen. De werken aan de glasramen werden begonnen.

1955

Op Sinksendag nam Pastoor Holthof afscheid van zijn parochianen in de hoogmis. Hij ging op rust in Edegem waar hij op 21 oktober 1960 overleed. 

Besluiten: De oorlogsschade aan kerk en pastorie zou jaren zwaar doorwegen op de parochiële financiën. Pastoor Holthof leidde onze parochie door een heel moeilijke periode. Hij had zelf de eerste Wereldoorlog meegemaakt in de loopgraven bij de soldaten. Hij leidde ook zijn parochianen door de tweede. In de tijd van de V-bommen kon iedereen schuilen in de kelder van de pastorie. Hij was een heel volkse figuur die alles weg gaf om zijn parochianen te helpen. Hij weigerde pertinent om een onderscheid te maken tussen ‘ne katholiek’ of ‘ne rooie’. Maar alle problemen konden de groei van de parochie op alle gebied niet tegenhouden. Het aantal kerkgangers nam toe en het verenigingsleven bereikte een grote bloei.

5) 1955-1960

fantastische jaren…, Topjaren van kerkelijk- en gemeenschapsleven. Onze vierde pastoor Robert Raes

 Inleiding: In deze periode had in België de tweede schoolstrijd plaats. In de jaren ’50 was er ook een naoorlogse baby-boom. In 1955 woonden in Deurne 61.715 mensen. Maurice Dequeecker was burgemeester. De gemeenteraad bestond uit 16 socialisten en 11 CVP-ers.. Onze parochie had toen 15000 zielen. Op 17 juli 1955 had een grootse herdenkingsplechtigheid plaats naar aanleiding van de tiende verjaardag van het overlijden van dokter Edgard Muylle. Er was een plechtige H. mis in de tot barstens toe gevulde Sint-Rochuskerk, daarna een bloemenhulde aan het graf van de dokter en het onthullen van een gedenksteen aan het huis waar “de dokter der armen leefde en werkte.” Op 27 september kocht de Commissie van Openbare Onderstand van Deurne grond aan de huidige Ruggeveldlaan om er in de toekomst een Moederhuis op te richten (Europasquare). Er was weer een “missie–prediking” maar wegens de grote oppervlakte van de parochie en de vele kerkgangers werd er besloten die missie op drie plaatsen te houden: in de kerk, op Silsburg in de kapel van de zusters van Sint-Anna en op de “Muggenberg” in een magazijn van potten en pannen. De eerste stap was gezet naar de grote opsplitsing van onze parochie. Op 12 december werd er begonnen met de afbraak van “Villa Jeanne.” Op 7 januari 1956 werd de eerste steen gelegd van de kliniek van de Zwartzusters op onze parochie toegewijd aan O.L.Vr. Middelares. In 1958 zou ze geopend worden gelegen op de hoek van de Herentalsebaan en de Florent Pauwelslei. Op 20 januari begon men met de afbraak van de gekende hoeve Verstraeten op de hoek van de Florent Pauwelslei en de Boterlaarbaan. Er werden sociale appartementen gebouwd in de Stevenslei, zo ontstond de Jos Van Geellaan. In 1958 had in Brussel de Wereldtentoonstelling plaats. Net voor de intrede van de televisie was deze periode het hoogtepunt voor het parochieel leven in Sint-Rochus.

Kroniek:

1955

Op 3 juli 1955, de vijfde zondag na Sinksen, onthaalde onze parochie in het 66ste jaar van haar bestaan zijn nieuwe herder E. Hr. Robert Raes. De onderpastoors waren toen E. Hr. A. Van Dijck, E. Hr. J. Tol en E. Hr. Fr. Vanderstighelen. De Kerkfabriek was als volgt samengesteld: Edm. Mees, voorzitter, Jos Hendrickx, schatbewaarder, Frans De Cock, schrijver en de leden: Jos De Meyer, Flor De Roeck, Jef De Ridder, Gust Goovaerts, Jef Van Looveren en Hyppolite Wené. Er was een optocht van alle verenigingen die vertrok aan Sint-Anna en door de parochie naar de kerk trok. Om 16 uur was er de aanstelling in de kerk door E. Hr. J. De Weerdt, deken van Deurne. Om 17 uur was er een academische zitting in het Sint-Rochusinstituut opgeluisterd door Symphonie Sint-Rochus en Zangkring Crescendo gevolgd van een receptie. Om 21:15u.  was er een serenade door de Kon. Fanfare “De Drij Koningen”. Om 21 uur45 was er een lichttaptoe en om 22 uur15 een groots vuurwerk op de terreinen rond ‘t fortje.

De eerste stofzuiger voor de kerk werd aangeschaft.

De gewelven in de zijbeuk aan de evangeliekant werden hersteld van de oorlogsschade. Er werd een geluidsinstallatie in de kerk geplaatst door Bell Telephone. Wegens de grote drukte werd besloten bij zondagsmissen de deurtjes in de twee kapellen te openen als bijkomende uitgangen.

Slechte kerkstoelen werden vervangen door gratis gekregen stoelen van de Vosstraat. KAV had toen 31 wijkmeesteressen! Maria De Bosscher was voorzitster.  

Op 2 oktober werd het 10 jarig bestaan van Familia gevierd met de uitvoering door Symphonie Sint-Rochus en zangkring Crescendo van “ De Leie” van Peter Benoit met als solist Renaat Verbruggen van de KVO. De Middenraad van Familia bestond toen uit voorzitter Jos Goovaerts, Proost E. Hr. Van Dijck en de leden dhrn. Baeyens, Van Craenenbroeck, Geeraerts, Cambré, Smits, Smits, Verdonk, Lambrechts, Thomas, Wené, Van der Meersch, De Bosscher en Mevr. Van Kessel. Familia bestond toen uit KT Opgang, Crescendo, Symphonie, de Sociale Werkploeg, Stabelino en de ping- pongclub. Het telde toen 1895 leden, mannen, vrouwen, gezinnen en kinderen. Even nog een paar cijfers van de Sociale Werkploeg. De ziekenkas had 4416 verplicht verzekerde leden en 1584 vrij verzekerden. 1006 meisjes en jongens deden aan voorhuwelijkssparen, de Volksspaarkas had 512 spaarders en de Pensioenkas had 679 leden.

Ook KT Opgang vierde zijn tienjarig bestaan met een pretentieus Lode Cantenstornooi met 7 toneelvoorstellingen in Familia en één in de KNS in Antwerpen.

Oprichting van twee kleuterklassen in het Terninckgesticht in de Van den Hautelei. Op 18 december nam E. Hr. André Van Dijck afscheid als onderpastoor. Hij was proost van de volwassenen verenigingen en had de zorg voor de sociale werken op zich genomen. Hij was ook de grote ijveraar voor het ontstaan van het Pastoor Holthofplein. Hij trok naar de Kristus-Koning parochie in Antwerpen. Onderpastoor E. Hr. Vanderstighelen nam zijn taak als proost over.

Op het kerstfeest van Familia waren er 300 kinderen. Ze kregen elk 2 sinaasappelen, een zakje toffees en een chocoladefiguurtje.

Op het einde van het jaar waren er 15.000 parochianen.                                                                                               

1956

Op 17 juni hadden de bonden van het Heilig Hart een jubelcongres.’In de voormiddag ging het door in het Sportpaleis en daarna optocht naar de kathedraal voor een plechtig lof. Dit alles ter gelegenheid van de herdenking van 100 jaar Plechtige instelling van de H.Hart devotie door Paus Pius IX en 50 jaar dekreet der veelvuldige communie door Paus Pius X. De Bond van het Heilig Hart had toen in onze parochie 576 volwassenen en 60 jeugdleden.

Pastoor E. Hr. Raes kocht voor de zusters van Vorselaar grond in de Sint-Rochusstraat voor het bouwen van een nieuwe school Engelengaarde, schuin tegenover de gemeenteschool. Maar het zou drie jaar duren voor er een bouwvergunning kwam.

Op 9 september had de inwijding van de nieuwe glasramen in de kerk plaats.

Op 16 november werd de kapelanie Pius X opgericht met als eerste kapelaan E. Hr. Omer Beck. De kapel werd ingericht in een gebouw van de oude brouwerij De Preter in de Fl.Pauwelsdreef. Silsburg kende toen 3.000 inwoners.

Familia wou de leiding nemen voor het opvoeren van een revue met alle kringen. Maar het begin verliep hoegenaamd niet vlot. Uiteindelijk zou men Frank Gysen vragen om teksten te schrijven.

In onze kerk werd ’s zondags om 18 uur een avondmis ingevoerd.

1957

Er waren veel problemen voor de Kerkfabriek aangaande het betalen van het ontwerp van de glasramen voor de kerk. De elektrische installatie voor de bediening van de klokken werd hersteld. Er was een aanbod tot verkoop van gronden aan de Corneel Franckstraat van de familie Verstraeten 2474m2 groot aan 250 Bef.per m2.

Begin van het sociale wijkwerk ’t Pleintje oorspronkelijk gericht op de inwoners van de sociale woningen in de Jos Van Geellaan en de Boterlaarbaan. E.Hr. Kan. Ceuppens van Mechelen stuurde Juffr. Andrée Van den Berghe voor het wijkwerk. In de beginperiode werd er vooral iets gedaan voor de kinderen tijdens de grote vakanties. Zij speelden op de grond tussen de tuin van de pastorie en het Gildenhuis.

De werking van het Pleintje zou voor de parochie ook heel wat problemen brengen.

1958

PiusX- op Silsburg en Sint-Jan Berchmans in Borsbeek werden hulpparochies. 16, 17, 18 en 23 februari, 27 april en 10 mei werd dan eindelijk maar met enorm succes in Familia de revue “Hoe darve z’ het” opgevoerd.

1959

In augustus kwam eindelijk de bouwvergunning voor Engelengaarde. Toen ging het snel, op 5 september waren de grondvesten al klaar.

Er werd een aanvraag ingediend voor het bouwen van de Pius X kerk aan de Corneel Franckstraat. In onze kerk werden 200 kerkstoelen hersteld.

Op 31 december kwam de erkenning door de staat van de parochies van Pius X en Sint-Jan Berchmans.

De boekerij verhuisde van het Sint-Rochusinstituut naar de Sint-Rochusstraat en kreeg een nieuwe naam: Atlasboekerij.

1960

Op 1 februari opende Engelengaarde haar deuren, een modern gebouw met vier kleuterklassen en een grote overdekte speelzaal. Onze pastoor E.Hr.Robert Raes werd opgeroepen om een andere taak op zich te nemen, hij werd door kardinaal Van Roey benoemd tot president van het St. Jozefseminarie en werd later Vicaris van het bisdom Antwerpen. De heren Hendrickx Jos en Van Looveren Jef namen afscheid uit het Kerkfabriek omdat zij nu op de parochie van Pius X woonden.  

Besluiten: E.Hr.Robert Raes was de pastoor met de kortste ambtsperiode in onze parochie. Langs de ene kant werkte hij in een parochie op de top van haar bestaan zowel voor het kerkelijk leven als het verenigingsleven, langs de andere kant kwam hij terecht in een parochie waar er financieel na pastoor Holthof wel heel wat moest recht getrokken worden. Het verenigingsleven had zich tien tot vijftien jaar na de tweede wereldoorlog opgewerkt tot ongekende hoogten. Het aantal parochianen was ook het hoogst, de grootste grondgebied afstand van St.Rochus aan Pius X en Lodewijk van Montfort werd voorbereid. Maar voor het verenigingsleven loerde een nieuw gevaar om de hoek, het heette televisie. Pastoor Raes zei over zijn verblijf in Sint-Rochus: “ Het is goed volk in Deurne. Men mocht er overal binnen, ik heb praktisch nooit een weigering opgelopen. Er zijn altijd goede en trouwe medewerkers geweest.” 

In juli was er de laatste Kerkraad met pastoor Raes. Op 11 september werd E.Hr.Luc Van de Wouwer onze vijfde pastoor. De onderpastoors toen waren E.Hr.F. Van Gelder, E.Hr.A. De Sutter en E.Hr.P. Heylen. De Kerkraad was toen als volgt samengesteld: Edm. Mees, voorzitter, H. Wené, schatbewaarder, Fr. De Cock, secretaris en de leden J. De Meyer, F. De Roeck, J. De Ridder, K. De Ridder, A. Peeters.

Op 21 oktober overleed in Edegem oud-pastoor Jozef Holthof.

In oktober woonde pastoor Luc Van de Wouwer zijn eerste Kerkraad bij. De linkse goot van de zijbeuk van de kerk  werd vernieuwd.

Er werden vier staande kandelaars voor naast het altaar, een kandelaar voor de paaskaars en nieuwe kerkgewaden aangekocht.

Er hadden missen plaats in de Sevillastraat.

6) 1960-1987achter toppen liggen dalen…, Maar ook in dalen leven gelukkige mensen…, Niet alleen in oppervlakte leverde onze parochie in.

Onze vijfde pastoor Luc Van de Wouwer

Inleiding: E.Hr.Luc Van de Wouwer werd pastoor van onze parochie in een tijd waarin de wereldkerk een moeilijke periode doormaakte. Het eeuwenoud ideeëngoed van de volkskerk stortte in elkaar. Het homogeen katholiek milieu waarbij de kerk doordrong in het hele leven van de christen. Men verbleef er in van de wieg tot het graf. Het katholiek milieu schreef voor hoe men moest leven: politiek, economisch, cultureel en wetenschappelijk. De kerk bepaalde het alledaagse leven van de gelovige. Maar in de jaren 1960-1970 stortten deze kerkelijke structuren in elkaar. Kerk en maatschappij groeiden meer en meer op bovengenoemde vlakken uit elkaar. De bevolkingsexplosie in Deurne bleef duren. In 1960 waren er 66.482 inwoners. In 1965 waren er 74.119 inwoners. In 1970 waren er 80.112 inwoners. In 1961 kwam er de Eenheidswet die voorzag in de samenvoeging van gemeenten. Hij zou echter pas in 1974 concreet uitgevoerd worden. In 1962 kreeg Deurne de eerste prijs in een nationale wedstrijd voor openbare verlichting. Op 14 december 1964 werd het nieuwe gemeentehuis van Deurne op het Unoplein ingehuldigd. Vanaf 1972 verminderde het aantal inwoners in Deurne ten voordele van verder van de stad afgelegen gemeenten. Vanaf 1976 verminderden de werken van de gemeente wegens nood aan financiële middelen. Van 1938 tot 1976 hadden de socialisten een absolute meerderheid in Deurne. Tijdens deze periode werd een netwerk aan verenigingen en organisaties uitgebouwd, turnclubs, toneelverenigingen en harmonieën die zeer trouw waren aan de partij. In 1981 waren er in Deurne nog 77041 inwoners. Toen deden ook de vreemdelingen hun intrede. In 1982 ging de fusie groot Antwerpen van de gemeenten in. De Gemeenteraad werd opgeheven en de bevoegdheden overgedragen aan de stad Antwerpen. De Districtraad was alleen nog maar adviserend. 

Kroniek:

1961

10 maart was een historische dag. Jongensbond en Madeliefjes sinds 1934 onze jeugdbewegingen gingen over in Chiro en sloten aan bij het verbond. In mei bepaalde de Minister van Justitie dat er geen verdeling van gemeenschappelijke goederen diende te geschieden met de filialen kerk van de H. Pius X te Deurne.

Er was een plan voor herstellingswerken aan de toren met een voorstel om de kosten voor de helft door de overheid te laten dragen. De architect van de provincie zou een bestek opmaken.

De toneelzaal in Familia werd opgefrist. De biljartclub werd opgenomen in de Familiafamilie.

Er was een misweek van zondag 17 tot zondag 24 december.

1962

Er waren toen nog 2665 kerkgangers. In januari gaf het gemeentebestuur gunstig advies over het door de Gouverneur opgemaakte bestek voor de werken aan de kerktoren. Aan de zijbeuk van de kerk, noord- oostkant, moesten schaliën dringend vervangen worden wegens kans op loskomen bij stormweer. Afleidingsbuizen, haken en boensels werden nagezien en grotendeels vervangen. In oktober werden werken aan de toren uitgevoerd. Symphonie Sint-Rochus bestond 35 jaar en werd Koninklijk.

De traditionele Vlaamse kermis werd Zomerfeest tot 1969. Ze verhuisde van Familia naar de school in de Van den Hautelei.

Op 21 december vroeg de bisschop de oprichting van de hulpparochie van de Heilige Lodewijk van Montfort. Onze parochie gaf de volgende motivatie: de groeiende bevolking van de wijk Muggenberg, de afstand tot de omliggende kerken, de hulpparochie werd alleen afgenomen van het grondgebied van Sint-Rochus en dat een kapel al jaren dienst deed en het bewijs leverde van de noodzakelijkheid.

1963

Op 13 juni vierde de Christelijke Bond van Gepensioneerden zijn tienjarig bestaan met een groot banket in Tyrolerhof in aanwezigheid van E.Hr.Monseigneur R. Raes. In juli werden de werken aan de toren beëindigd. De verwarming van de kerk gebeurde nog steeds met gas, men wou het systeem veranderen maar had geen financiële middelen. De ochtendmis in de week van 6u30 werd verplaatst naar ’s avonds 19u.In oktober werd een watervat op poten en een waterkruik aangekocht voor de doopvont, zodanig dat mensen zich altijd van doopwater konden voorzien. Er werd geklaagd over de onregelmatige aanwezigheid van de misdienaars. Men zocht naar oplossingen om hieraan te verhelpen: uitstappen, geschenken, betaling volgens de aanwezigheid. Men koos om de misdienaars 1 Bef. per mis te betalen. De sacristie werd geschilderd en nieuwe vloerbekleding gelegd. De grote bomen naast de kerk werden gesloopt en jonge nieuwe bomen gepland. Er was toen een parochiaal comité dat als volgt was samengesteld: Kerkkoor: Eug. Hendrickx, Bond van het Heilig Hart: mannen, Fr. De Cock, vrouwen, Mit Wené, Kinderheil: Hendrickx, Sociale werkploeg, Hyppolite Wené, Sint-Rochusinstituut Fr. Baeyens, Engelengaarde, Zuster Maria Maurilla, Jongenschiro, Gerard Heyckers, Meisjeschiro, Agnes Marissens, turnkring Amaryllis, Gaston Delafaille, turnkring Pax, Staf Peeters, KWB, Jos Delhaye, landbouwers- en Tuindersgilde, Jan Vermeulen, KAV, Maria De Bosscher, E.K.-moeders, Hasaers, Marialegioen, Aarts, Atlasboekerij, Maria Peeters, Ouderdomsgepensioneerden, Van de Meersche, Familia, Jos Goovaerts, Zangkring Crescendo, Guy Caes, Symphonie Sint-Rochus, Pierre Verhees, Toneelkring Opgang, Pierre Sijbers, Biljartclub, Hr. Stas, KVG, Maria Peeters, Milac, Jan Van de Rijdt, Domus Dei, René Kerstens, koster, Roger Van de Ende, secretariaat, Van Peel, gildenhuis, Alfons Geeraerdts, Foroc, Hr. Groffen, Stabelino, Hr. Smets, Kerkraad, Edm. Mees, ’t Pleintje, Philoméne Van den Berg en Cor Wembacher, toegevoegd: Hrn. Van Baerle, Smeyers, Smeets en de parochiepriesters.

1964

In maart bestond de zangkring Crescendo dertig jaar. Op 8 juni besloot de Kerkraad een nieuwe verwarmingsinstallatie aan te leggen in de kerk. Het opgemaakte lastenboek door dhr. Herelixka werd goedgekeurd. Daar er vroeger een verwarmingsinstallatie met warme lucht werd aangelegd maar deze reeds vele jaren buiten dienst was werd besloten deze installatie aan te passen en uit te breiden. In oktober werden de biedingen voor deze werken geopend. Ets. Boogaerts uit Brussel: 371.150,00 Bef., PVBA Dep uit Herentals: 386.000,00 Bef., PVBA air control uit Deurne: 395.700,00Bef., PVBA Mark uit Malmedy: 396.000,00 Bef. De Kerkraad koos in overleg met dhr. Herelixka voor Dep uit Herentals. Toen waren er nog zondagmissen om 7, 8, 9, 10, 11.30 en 18u. Zij werden bezocht door 3091 kerkgangers. 

1965

In juli werd het uurwerk van de kerktoren terug in dienst gesteld via een moederklok. E.Hr. Pastoor stelde voor centrale verwarming op de pastorie aan te leggen. De verwarming van de pastorie gebeurde tot dan met kolenkachels. Dhr. Herelixka werd gevraagd een ontwerp te maken. De schouw van de verwarmingsinstallatie van de kerk moest hersteld worden, kostprijs 17.490,00 Bef. Er waren ook kosten aan de klokken; 18.603,00Bef. Het bestek voor de verwarmingsinstallatie van de pastorie bedroeg 280.000,00Bef. Er werd een altaar en een plastieken altaarlessenaar voor de weekkapel, een hostieschaal en een wierookvat met schepje aangeschaft.

Op 13 november vierde de turnkring Amaryllis haar 15jarig bestaan met een groots opgezet turnfeest in de Arenahal in Deurne. 

1966

Op 15 januari gaf de Kerkraad toelating om eventueel lokalen te bouwen op de grond gelegen tussen de pastorie en het kerkplein. (95 m2 groot, 19 x 5 m) Er was in die periode een idee om catecheselokalen vlak naast de pastorie te bouwen, maar het idee is niet van de grond gekomen. Het Gemeentebestuur wou tussenkomen voor de kosten van het aanleggen van centrale verwarming in de pastorie. Zij stelden echter als voorwaarde dat er een overdracht van het gebouw aan de gemeente gebeurde. De Kerkraad nam toen daarover geen beslissing.

Na heel wat beraad moest uiteindelijk een stemming de beslissing brengen over het al dan niet overdragen van de pastorie aan de gemeente.

Met één stem verschil werd er gekozen om de pastorie zelf te behouden. De Kerkraad was van oordeel dat er met de Gemeenteoverheid moest gepraat worden over het toekennen van een vergoeding voor de huisvesting van de pastoor.

Er waren toen zondagsmissen om 7u, 8u, 9u, 10u, 11u en 12u.

1967

 In maart ging de Kerkraad een lening aan van 250.000,00-Bef. bij het Gemeentekrediet voor de centrale verwarming van de pastorie. Onder impuls van onderpastoor Paul Scheelen namen enkele chiroleiders het initiatief te starten met een jeugdclub. Er werd gestart in de omgebouwde kelder van Familia, de naam ’t Kelderke lag dus voor de hand.

Op 12 mei werden de werken voor de verwarmingsinstallatie van de pastorie toegewezen aan J. Timmermans, Herentalsebaan, Deurne voor 212.270,00 Bef. Daardoor werd de lening bij het Gemeentebestuur beperkt tot 200.000,00 Bef. Het Gemeentebestuur ging akkoord om jaarlijks een woonvergoeding van 20.000,00 Bef. toe te kennen.

Koster Roger Van den Ende was 25jaar in dienst.

In juni kwam op de Kerkraad ter sprake of het niet wenselijk zou zijn een weekkapel in te richten in de linkse sacristie om in de winter brandstof te besparen.

Er was glasbreuk in het raam op het hoogkoor. Daardoor konden de mussen in de kerk en maakten ze nesten op het hoogzaal. 

1968

In januari gaf de provincie 10% subsidie voor de verwarmingsinstallatie van de pastorie.  Er werden wandaden begaan in- en rond de kerk, offerblokken beschadigd, ruiten ingegooid, tijdens de avondmis in de week de klokken doen luiden en de elektriciteit uitschakelen. De Kerkraad besloot aangifte bij de politie te doen. Het altaar werd vast op een podium midden in het kruis van de kerk geplaatst. Daarvoor stond het op die plaats op een podium in twee delen die weggereden konden worden. Begin van dat jaar gingen ongeveer 80 mensen de dialoog aan over actuele onderwerpen. De ondertoon van deze gesprekken was gericht op de christelijke verantwoordelijkheid in die tijd. Een aantal van de deelnemers werd catechist.

In april kwam bij de Kerkraad het idee op om tegen 1970, jaar wanneer het 75 jaar geleden was dat de kerk geconsacreerd was, deze te herschilderen. Men ging prijs vragen bij de firma Verpoorten uit Wiekevorst. Tevens wou men het kerkportaal, de verlichting van de kerk en de geluidsinstallatie aanpassen en de predikstoel wegnemen.

Er werd een nieuwe toneelgroep in onze parochie opgericht Atelier teater. De vernieuwing in de theaterwereld zorgde ervoor dat enkele theaterrotten het toneelleven een ander elan wilden geven. Hun eerste productie was “De reiziger van Forceloupe” in een regie van Leo Laerenbergh. Jo Geeraerts bleef 14 jaar voorzitter.  De doorgang naast Familia werd dichtgebouwd, de kelderverdieping werden lokalen voor het Pleintje en de bovenverdieping vergader- en catecheselokaal. Het bestek opgemaakt door de firma Verpoorten voor de schildering van de kerk bedroeg 525.980,00 Bef. Onder impuls van onderpastoor Paul Scheelen werden de Chirovrienden opgericht. 

1969

De werkgroep onthaal werd opgericht. Men bezocht nieuwe inwoners van de parochie en werkte aan de parochiefolder. De verzekering voor pastorie en kerk werd aangepast. In januari besloot de Kerkraad een tweede prijs te vragen voor de schildering van de kerk aan de firma Bressens. Over de andere werken in de kerk zou men raad vragen aan pater Jeroen, architect. Er waren twee kinderkoren: de Merels en de Lijsters. Er veranderde wat in Vlaamse kermis land.

Van zomer- ging het naar herfstfeesten. Symphonie Sint-Rochus en zangkring Crescendo voerden de Rubenscantate uit van Peter Benoit. 

1970

Viering 75ste verjaardag inwijding van de kerk, een zeer speciaal jaar! Onze kerk werd geschilderd door de firma Verpoorten. Dhr. Broeckx vernieuwde het portaal van de kerk. (200.000,00 Bef.) De verlichting in de kerk werd vernieuwd door Piet Verdonk. De preekstoel werd weggenomen. Er werden 365 nieuwe kerkstoelen in de kerk geplaatst. Het altaarpodium werd opgesmukt. Er werd een O.L.Vrouwbeeld aangeschaft voor de weekkapel.

Op 15 november had dan de viering plaats. De plechtige mis om 11u werd voorgegaan door J.V.Daem bisschop van Antwerpen. Om 12u waren er toespraken en een receptie in Familia. De Kerkraad was toen als volgt samengesteld: Mees Edm.,voorzitter, De Luyker, schatbewaarder, De Cock, secretaris en de leden dhrn. De Roeck, Wené, Peeters, De Ridder, Cambré en Vermeulen. Intussen was het aantal kerkgangers gedaald tot 1657. Leken namen de taak van pastoor en onderpastoors over voor de vernieuwde catechese, onderpastoor Pros heylen, juf. Philomène en Mevr. Maes waren de grote bezielers. Hieruit zou later ook de +13 werking ontstaan. Er was brand in het jongens chirolokaal achter de school.

1971

Een der kerkklokken hing schuin in de stoelen. De bouten waren gelost. De herstelling gebeurde door de firma Beliard Murdoch. Na twee jaar voorbereiding ging men van start met de parochieraad. Hierin waren alle verenigingen van de parochie vertegenwoordigd. Zij konden hun stem laten meeklinken in het advies voor het beleid. Er waren toen 10188 parochianen. 

1972

Er werden bijkomende herstellingen aan de schildering van de kerk uitgevoerd. (75% op kosten van de firma Verpoorten).

1973

Oprichten van een werkgroep Kerkfabrieken in Deurne. De voorganger van het Centraal Kerkbestuur was geen lang leven beschoren. Er werden werken aan het orgel uitgevoerd door de firma Pels.

1974

Onderpastoor Luc Lemaire verlaat onze parochie om ontwikkelingswerk te gaan doen in Peru. Het vocaal ensemble Canticorum werd opgericht met als dirigent Gina De Vleeschouwer. Er waren terug werken aan het torenuurwerk. De weekkapel werd in orde gemaakt, geschilderd, elektriciteit en vloerbedekking.Er werd een credenstafel aangeschaft voor de weekkapel. Er werden velouren gordijnen aan de ingang van de weekkapel geplaatst. Aan de achtermuur werd een kruisbeeld en de beeldjes van de vier evangelisten uit de vroegere preekstoel aangebracht. Het tabernakel van de kerk werd hersteld. Het stoelgeld werd verhoogd naar 2,00 Bef.  

1975

De muziekcassette deed haar intrede in de vieringen. De Kerkfabriek startte met het opmaken van een inventaris. Er waren herstellingen aan het metselwerk van het Sint-Rochuskapelletje in de Waterbaan. Kosten 5000 Bef. De heemkundige kring knapte het op en schilderde het opnieuw.

Uit de Chiro groeide een nieuwe werking de Jongerenkerk. Een groep jongens en meisjes die de jongerenviering verzorgde. Onderpastoor Mon Van Win startte dit initiatief maar hierbij mogen we zeker Coleta De Cock niet vergeten. Later kwam jeugdpastor Fred Sels. Begin dit jaar werd er gestart met kindvriendelijke misvieringen.

Hiermee greep men, onbewust terug naar een gewoonte van pastoor Coveliers, die toen al tijdens de 8u mis deze toegankelijker wilde maken voor kinderen en vanaf de preekstoel elk misgedeelte verklaarde. Op 19 oktober werd pastoor Holthof gevierd. Er werden plannen gemaakt om de bibliotheek mee in Familia onder te brengen. Het plan van architect J. Sels kwam nooit uit de studiefase.

De Raad van Beheer van Familia bestond toen uit: Jan Vermeulen, Jos Van Doren, Kamiel De Winter, Jos Goyvaerts, Jos De Roeck, Jo Geeraerts en onze pastoor.

1976

De overheid legde op een controlekaart voor het energieverbruik in de kerk bij te houden. De trap naar de verwarmingsinstallatie van de kerk werd hersteld. Er was een duivenplaag op de kerkgewelven. De duiven werden verjaagd en de gewelven afgesloten. De Gemeentelijke Dienst Brandbeveiliging keurde de grote zaal van Familia af. Jos Scholiers was de uitbater van het café. In oktober waren er 1033 kerkgangers.

De wedde van de koster drukte heel zwaar op de rekening 1976 van de Kerkraad. 

1977

Er kwam terug een vraag om naast de pastorie een nieuw lokaal voor de meisjeschiro te bouwen in combinatie met een catecheselokaal. Nu kwam de vraag van de Chirovrienden. Het bleef bij een vraag. De klankinstallatie van de kerk werd aangepast. Er waren noodzakelijke werken aan de dakgoten van de kerk en verfraaiingswerken aan de feestzaal van Familia. De zaal behoorde toen tot de mooiste van het Antwerpse. Deze werken waren mogelijk door het verkopen van een parochiële grond aan de Dascottelei voor 2.000.000 Bef. Het parochiehuis kon zich nooit zonder steun van de parochiële werken bedruipen. De Beheerraad bestond toen uit: Jo Geeraerts, voorzitter, Ivo Meeussen, secretaris, Jos Van Doren, penningmeester, Jos De Roeck, juridisch raadgever, Louis De Ridder, econoom, Kamiel De Winter, technisch raadgever en Marc Jouckes, kontrole debiteuren.

Er werden verbouwingswerken aan de keuken van de pastorie uitgevoerd. Kosten 150.000 Bef. In oktober en november werden er gedurende vier jaar avondcauserieën georganiseerd. Heel wat ronkende namen kwamen spreken en er was zelfs een primeur. De avond dat Godfried Danneels kwam spreken, werd hij net bisschop van Antwerpen benoemd. De organisatie gebeurde door de parochieraad. De kerkraad bestond uit: Edm. Mees, voorzitter, Fr. De Cock, secretaris, G. Deluyker, schatbewaarder, Em. Cambré, Ch. De Ridder, J. Verhaaren, Fl. De Roeck, J. Vermeulen en onze pastoor. De Parochieraad bestond uit: R. Kerstens, voorzitter, F. Janssens, secretaris,W. Bervoets, Em. Cambré, Fr. De Cock, J. Van Hoorenbeeck, Alf. Hendrickx, M. Maes, L. Thoné, D. Bombeke, Zuster Maria, A. Haling, J. Peeters, B. Heughebaert, M. De Bosscher, J. Delhaye, W. Soete, A. Michiels, H. Van Mechelen, P. De Roeck, G. Deluyker, J. Dandois, J. Vermeulen, G. Delafaille en J. Reymen en de parochiepriesters.

Atelier Teater kon nu terug toneel spelen in de vernieuwde Familia zaal. Het was een prettig weerzien met “Wittebroodsweken” van Paul Helwig in een regie van Marleen Moris.

1978

Op 17 januari overleed in de Sint-Augustinuskliniek in Wilrijk op 76 jarige leeftijd E.Hr. Aarts, “Lindekruis”, ziel van den Bond, ontwerper van de belofte, vlaggengroet en strijdkreet. Op 6 februari verscheen een extra nummer van Daco, “ Het Pastoraal team”, daarin werd een eerste duidelijke beleidsoptie geformuleerd rond het Pastorale Team, geldend voor het bisdom Antwerpen. Mgr. G. Danneels was toen nog bisschop van Antwerpen. Men kreeg geen bouwvergunning voor de geplande jeugdlokalen naast de pastorie. Er werd een nieuw plan opgemaakt om de bestaande Chirolokalen te verbouwen.

In januari werd ook voor het eerst de vraag gesteld of er geen vrouwen in de Kerkraad mochten/konden opgenomen worden. René Kerstens verving Jan Vermeulen (overleden) in de Kerkraad.

Er waren nog zeven missen op een weekend: zaterdag 17 en 19u. Zondag 8u30, 10u, 11u, 12u en 18u.

Het gemeentebestuur verhoogde de woonstvergoeding voor de pastoor van 20.000,00 Bef. naar 40.000,00 Bef.

In juli bracht de Kerkraad hulde aan dhr. Edm. Mees, overleden. 50 jaar was hij lid geweest van de Kerkraad en 30 jaar voorzitter. Louis De Ridder was zijn opvolger.

Er waren spanningen tussen ’t Kelderke en Familia. Chris Peeters en Rudi Geefs waren toen de verantwoordelijken voor ’t Kelderke. Voor het eerst jeugdteater bij Atelier Teater met “de kleine nar”. Het sloot ook met brio het Teaterfestival van Deurne af met de blije parabel “Harten, twee,Harten, drie” van Paul Rodenko in een regie van Lode Blommaert.

1979

Op 30 juni begonnen de Chirovrienden, leiding en oud-leiding eigenhandig aan de afbraak van de oude meisjeslokalen in de Karel Govaertsstraat achter Familia. Op 2 oktober kon de ruwbouw van de nieuwe lokalen starten. Op 4 november had de eerste steenlegging plaats door architect Angst. Een achttal mensen volgden een opleiding om mensen te begeleiden bij de stappen naar het doopsel toe van hun kleintje. De werkgroep doopselcatechese was geboren.

In juli was er een voorstel van onderpastoor Van Win om in de pastorie Vietnam- bootvluchtelingen op te nemen. Men zag dat niet zitten, wel wou men een fonds vormen door speciale omhalingen en peterschap om een familie te huisvesten. Gedacht werd aan een appartement boven de boekerij. Op 18 november vierde het Vocaal Ensemble Canticorum haar eerste lustrum. Het ensemble luisterde de 10u mis op.

Op 24 november was er een Lustrumconcert in Familia met medewerking van de Dansgroep An Slootmaekers, Inge Kinnie,viool, Ria Baptist,Klavier en het consortium Don Bosco.

Er werden lekken hersteld aan het dak achteraan in de kerk, links en rechts door de firma Dolfijn. Er werd een keuken gebouwd in Familia. 

1980

Het Parochieteam werd opgericht als schakel tussen parochianen en geestelijkheid. Het moest representatief zijn voor gans de parochie. Op 20 april werd het zilveren priesterjubileum van Mon Van Win gevierd in de mis van 11u opgeluisterd door de Jongerenkerk. Daarna was er een receptie in Engelengaarde.

Op 11 mei werden de nieuwe meisjes Chiro lokalen ingehuldigd door hun proost onderpastoor Mon Van Win. Er werden herstellingen uitgevoerd aan de daken van kerk en pastorie.

Er was brandstichting in het portaal van de kerk. De firma Nelis herschilderde het portaal van de kerk. Er werden nieuwe halogeenlampen geplaatst voor de verlichting van de kerk.

Frans De Cock trad af als voorzitter van de Kerkraad en werd erevoorzitter benoemd. Miel Cambré werd de nieuwe voorzitter.

De geldkist verdween uit de sacristie met het geld van de omhalingen voor Sint Vincentius. De dader werd gevat, maar het geld kwam niet terug. Frans Broeckx maakte gratis nieuwe geldkisten.

Als apotheose van het toneelfestival van Deurne bracht Atelier Teater “een geur van bloemen” van James Saunders in een regie van Leon Van de Weyer. Vermoedelijk wel de sterkste prestatie die Atelier Teater in zijn vrij lang bestaan voor het voetlicht had gebracht.

Architect Sels tekende een plan voor veranderingen aan Familia.

Luc Bultheel nam ontslag als uitbater van Familia. 

1981

Koster Roger Van den Ende ging met pensioen, hij was 40 jaar koster. Hij werd gevierd op 22 februari en opgevolgd door Willem Van de Weerd. Er werden nieuwe stoelen gekocht voor de weekkapel. Er werd een sierdeur aangebracht aan het tabernakel. Flor De Roeck en Frans De Cock kregen het ereteken van Diocesane Orde van verdienste met goud. De Kerkraad bestond toen uit: E. Cambré, voorzitter, R. Kerstens, secretaris, J. Henkens, schatbewaarder, L. Van de Wouwer, pastoor, De Ridder K., De Roeck Fl., Smeets A., J. Verharen en Fr. De Cock.

In juli hadden vandalen stenen geworpen door het glasraam achterin links in de kerk. De kosten voor de herstelling door de firma Weygant uit Mechelen bedroegen 18.688 Bef. De jeugdbrigade vond de twee jeugdige daders, één familiale verzekering betaalde 9.344 Bef. Er waren toen 1108 kerkgangers.

De Beheerraad van Familia bestond toen uit: Smeyers Maria, voorzitter, Georges Van Nueten, secretaris, Herman Hendrickx, financiën, Joris Rymen en Jos De Roeck na colectief ontslag van de vorige raad.

Jan Van de Rijdt startte met een ploeg voor praktische klussen.

Onderpastoor Mon Van Win verliet onze parochie en trok naar Hoboken. Omdat onze pastoor er nu alleen voorstond zou een Zuster mee communie uitreiken.

1982

Er waren herstellingen aan de kerkdaken door de firma Dolfijn. E.Hr. Fred Sels werd de nieuwe jeugdpastor van de Chiro.

In Familia werd er een biljartzaal bijgebouwd, het café werd vernieuwd en de lang verwachte nieuwe toiletten kwamen er eindelijk.

In april volgde Fik Marissens Frans De Cock op in de kerkraad.  

1983

Er werd een kruisbeeld aangeschaft dat opgehangen werd boven het altaar. De bliksem-afleider van de kerk werd hersteld door de firma Dolfijn. Pater Werner, Pater Leroy en E.Hr. J. Van Rompaey deden hun intrede als hulp voor onze pastoor in onze parochie.

1984

Op 6 mei werd het vijftigjarig bestaan van Chirojeugd Sint-Rochus gevierd. Het leidsterscorps zag er toen zo uit: Nancy Van Bergen, groepsleidster, Annick Van Bergen, An Goossens, Inge Goossens, Hilde Van den Ende, Hilde Boydens, Vera Janssens. Het leiderscorps: Patrick Smets, groepsleider, Bruno Lemmens, Patrick Van Belleghem, Steven Leenaerts, Peter Helsen, Dirk-, Walter- en Peter Wijnen. Fred Sels was de jeugdpastor. Ludo en Rita Van Haerenborgh de volwassenenbegeleiders van de meisjes. Paul en Linda Verheyden de volwassenenbegeleiders van de jongens.

Vanaf dit jaar kwam men samen rond de bijbel onder de begeleiding van pater Leroy. Er werden herstellingen uitgevoerd aan het zijtorentje van de trap naar de toren. De zink werd hersteld aan de galmgaten van de toren.

1985

Op zondag 13 januari vierde onze pastoor zijn gouden priesterjubileum. Firma Aerts en Castrel voerde herstellingswerken uit aan het orgel. Er werd een nieuwe speeltafel geplaatst en gewerkt aan het luchtdruksysteem van de pijpen, omvorming van pneumatisch naar elektronisch. Op 14 september vierde pastoor Van de Wouwer zijn zilveren ambtsjubileum met luister, een plechtige mis werd gevolgd door een receptie in Engelengaarde. Ook onze bisschop was aanwezig. Pastoor Van de Wouwer wou geen persoonlijk geschenk maar nam wel een gift aan voor de behoeftigen en voor nieuwe liturgische gewaden. Atelier Teater vierde Liza Hendrickx die 40 jaar amateurtoneel achter haar rug had. Ze vierde dat met een glansprestatie in het stuk “Onder Ons” van René Verheezen in een regie van Fred Robion en won het Stadsfestival voor Liefhebberstoneel met “De Caribische Zee” door René Verheezen in een regie van de betreurde Luc Witvrouwen.

De Paus bezocht Antwerpen. In Familia had INFO plaats, informatieve, namiddagen, Familia, ons verenigingsleven.

Dertig verenigingen, werkgroepen en scholen stelden zich voor.

De stuwende krachten waren Gie Siebers, Paul Swerts en Eric Peeters.

1986

Op 23 januari had een avond plaats rond “Pastorale samenwerking” Over eventuele samenwerking met andere parochies.

De trapzaal van de pastorie werd geschilderd. Het trompet- en hoboregister van het orgel werd gereinigd. In juni was er een blikseminslag op onze kerktoren. Herstellingen aan de kerkdaken door de Dakwerken van Deurne. Er werd een aantal kerkruiten ingegooid.

Men vierde 25 jaar Broederlijk Delen. Broederlijk Delen was gebaseerd op solidariteit, bewustmaking, financiële hulp, politieke en evangelische inspiratie.

Op 23 maart overleed Emiel Cambré, voorzitter van de Kerkraad, 26 jaar lid. IJveraar voor onze parochie van het eerste uur in de Jongensbond, jarenlang dirigent van Symfonie Sint-Rochus en de zangkring Crescendo, lid van de parochieraad en het feestcomité. De Kerkraad bestond toen uit: Fik Marissens, voorzitter, Louis De Ridder, secretaris, Jan Henkens, schatbewaarder en de leden De Ridder Karel, De Roeck Flor, Smeets Alfred, Karel van de Velde, René Kerstens, De Smedt Paula en onze pastoor.

Op 17 oktober overleed René Kerstens, lid van de Kerkraad, gewezen voorzitter van de Parochieraad en directeur van het Sint-Rochusinstituut.

Stan Vranken gaf ontslag als voorzitter van de Parochieraad en Louis De Ridder volgde hem op. Het PT bestond toen uit: pastoor Van de Wouwer, Pater Leroy, L. Thoné, J. Rymen, E. Peeters, M. Beyaert, F. De Bie, C. Nyberg, L. De Ridder, B. Vranken en J. Henkens.

Jeugdclub Totems stopte met de werking. TTK ’t Kelderke, Chiro, scouts en Familia waren de fortuinlijke erfgenamen. Er waren infodagen rond het verenigingsleven met standjes in Familia. De verenigingen stelden zich voor.

1987

Op 10 mei werd 75 jaar KAV gevierd. Chiro Sint-Rochus ging een fusie aan met Sorm. Op 5 juli woonde onze pastoor zijn laatste vergadering bij met de Kerkraad. Hij was 75 jaar en moest op rust gaan vanaf 1 september. Op 20 september nam onze parochie afscheid van zijn vijfde pastoor. In oktober was er nog geen nieuwe pastoor. Pater A. Leroy werd administrator.

Besluiten:

In een tijd waarin het geloven en het kerk zijn flink in vraag werden gesteld, heeft onze vijfde pastoor al het mogelijke gedaan om verstarde vormen met grote omzichtigheid om te buigen, ten einde niemand te kwetsen in de hem erg dierbare parochie.  Hij had de gave een minzame begeleider te zijn en een nuchter beheerder. We mogen zeggen dat hij een eigentijdse geloofsbeleving heeft helpen waarmaken. Als hij niet verplicht was geweest omwille van zijn ouderdom afscheid te nemen was hij zeker nog gebleven. Het tweede Vaticaans Concilie in de jaren zestig had geen positieve kering gebracht, niet naar de kerkgangers toe maar ook niet naar de priesters. Het aantal priesterkandidaten bleef maar afnemen en ook een aantal geestelijken gooiden hun kledij over de haag en kozen voor een ander leven.  In deze periode verminderde het aantal kerkgangers met ongeveer 2000. Van 2665 in 1962 tot 608 in 1987. Ook in de verenigingen verminderde het ledental. De televisie had duidelijk een invloed op het verenigingsleven. Ontspanning en vele andere onderwerpen werden plots thuis in de huiskamer gebracht en maakten sociaal contact buitenshuis minder noodzakelijk. Ondanks vermindering van het aantal deelnemers bleef men enorm actief zowel op gebied van kerkelijk- als van verenigingsleven.

 7) 1988-2014

En toch enthousiast verder gaan. Op weg naar ons huidig parochiebeeld. Gelukkig blijven er in onze parochie nog hoopgevende tekenen.

Onze zesde pastoor Fons Houtmeyers.

Inleiding: In 1989 woonden er in het District Deurne 71892 mensen. Er waren 9000 parochianen en 562 kerkgangers per weekend. In 2007 waren er in Deurne-Zuid 11699 inwoners, 20% waren allochtonen. De allochtone populatie was oorspronkelijk Turks–Marokkaans. Recenter was er de toenamen van Oost-Europese en Afrikaanse immigratie. De traditionele partijen hadden de voeling met de bevolking verloren maar ook met de plaatselijke verenigingen. De leden van de “jongere” partijen Vlaams Blok, Agalev en PVDA waren meer politiek bewust van de veranderende situatie. De thema’s waren toen vooral de allochtonen en de veiligheid van de bevolking. In 2010 was het aantal inwoners voor het district nauwelijks veranderd. De parochies waren sterk intern gericht, de katholieke kerk in krimp en sterk vergrijsd. 13% tussen de 0 en 18jaar, 22% tussen de 18 en 40jaar, 34% tussen de 40 en de 65jaar en 31% is +65jaar. Dus 65% is 40jaar en ouder. Maar ook 60% van de vrijwillige medewerkers is ouder dan 60jaar. Geleidelijk aan trad ook de fase van de verkleuring van de bevolking in. 24000 ervan waren autochtone en 6100 allochtone katholieken. Dus 42% van de bevolking. Dit gaat dus niet over de kerkgangers. Ook in onze parochie is het aantal leden van de verenigingen veel groter dan het aantal kerkgangers. Heel wat meer mensen zijn begaan met hun kerkgebouw dan alleen maar de kerkgangers en hebben er ook geld voor over. Onze kerk bleef mee het centrum van de wijk vormen samen met de Herentalsebaan die echter wel heel veel van haar luister verloren heeft. Op onze parochie zijn twee vrij grote sociale woonwijken, Arenawijk en Jos Van Geellaan. In die wijken wonen veel allochtonen, ook in de straten tegen de Herentalsebaan aan. Op de Herentalsebaan neemt het aantal allochtone winkels toe. In onze omgeving zijn er nog betaalbare koophuizen voor jonge twee verdieners. Geleidelijk aan brokkelde het BSP bastion dat Deurne vroeger was verder af en haalde het Vlaams belang steeds meer stemmen. De redenen waren het wegvallen van de socialistische zekerheden zoals dienstbetoon en verenigingsleven, zoals ook de katholieke zekerheden wegvielen. De dokterspraktijk “De Bres” in de Sint-Rochusstraat was de bron voor het ontstaan van een sterke PVDA in Deurne-Zuid. Maar geleidelijk aan nam NVA de fakkel over. Het kende groot succes bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2013. Grote ontmoetingsplaatsen op het grondgebied van onze parochie zijn buiten de kerk, onze parochiezaal, buurthuis ‘t Pleintje, het dienstencentrum Arena, het zwembad Arena en de sporthal en de voetbalploeg op de Boterlaarbaan. (Rochus). Het project Eksterlaar, een nieuwe woonwijk, kan verjonging van de bevolking brengen. Ook de nieuwbouw aan de Van den Hautelei en de Dascottelei.

Kroniek: Ik zou willen beginnen met mij te verontschuldigen voor al de activiteiten die ik hier niet vermeld. Al onze werkgroepen en verenigingen zijn nog danig actief en bieden hun leden maandelijks een waaier van activiteiten aan.

1988

Op 3 januari werd E.Hr.Fons Houtmeyers aangesteld als zesde pastoor van onze parochie. De pastorie kreeg een grondige heropschik door een ploeg vrijwilligers uit Geel. Onze pastoor zorgde ervoor dat de tuin van de pastorie opnieuw werd aangelegd.

In januari kreeg ook Atelier Teater zijn prijs voor de overwinning in het Stadsfestival voor Liefhebberstoneel van 1987. Ze kregen de gouden medaille voor de opvoering van: “Een dag uit de dood van Piet Snot” van Peter Nichols in een regie van Stan Van Regenmortel. Ze wonnen ook de prijs voor het mooiste decor.

In maart zorgde een ploeg vrijwilligers voor herstellingen aan de galmgaten van de kerktoren. Ook werden er werken uitgevoerd aan de dakgoten van de kerk. Het P.T. bestond toen buiten onze pastoor uit: pater Leroy, Jeanne Bervoets, Willy De Backer, Mariette Braeckmans, Louis De Ridder, Coleta De Cock, Alfred Smeets, Agnes Cuynen, Julia Van Damme en Erna Van Tichel.

Er werd gestart met de guldenboeken van de Sint-Rochusparochie. Het kerkkoor richtte Preludium concerten in. Herfstfeesten waren er op 29 en 30 september en 1 en 2 oktober. In december werden rode cocosmatten onder de stoelen in de kerk gelegd. Er werd een tabernakel voor de weekkapel en een ciborie aangeschaft. De geluidsinstallatie van de kerk werd verbeterd.

Op 16 december had in onze kerk een jubileum kerstconcert van TIB plaats met ondermeer de uitvoering van de Gloria van A. Vivaldi.

1989

Er woonden toen 9000 mensen op onze parochie. Er waren toen 562 kerkgangers. Op 7 januari had het traditionele nieuwjaarsconcert van Kon. Symphonie Sint- Rochus plaats. Op 22 februari werden de glasramen van de zijbeuk van de kerk en de winterkapel fel beschadigd door het ingooien met stenen door vandalen. Hr. Anseel zorgde voor de reparaties. Als gevolg hiervan werd draad aangebracht voor de ramen.

Ontslag van koster organist Willem Van de Weerd, opzegperiode tot 30 april 1990, de taak van koster werd verder vervuld door vrijwilligers. Er waren herstellingen aan de verlichting van het kerkuurwerk en de luidinstallatie van de grote klok. Cloc–o-matic verving de versleten luidinstallatie.

Er waren herstellingen nodig aan het kerkorgel o.a het voetklavier. Het kerkkoor richtte een Orgelfonds op. Men startte met Postludium concerten. Dr. Van Herck, lid van de Kerkraad overleed en werd opgevolgd door Ward Wené.

Het dak van het huis waarin de Atlasboekerij was onder gebracht werd hersteld voor 106.000,00 Bef.

Het weekend van 27 en 28 mei werd 100 jaar parochie gevierd.

Op 25 juni was er het zilveren priesterjubileum van onze pastoor. Om 10u misviering, daarna receptie in Familia. In juli werden brandblusapparaten geplaatst in de kerk en, de pastorie.

De doopvont werd uit de doopkapel achteraan rechts in de kerk vooraan bij het altaar geplaatst. In oktober werd de verwarmingsketel van de kerk hersteld.

Op 13, 15, 22, 23 en 29 november waren er in Familia vijf avonden over het parochieleven en de toekomst. Op 18, 24 en 25 november bracht Atelier Teater aangrijpend “De lege cel” van René Swartenbroeckx in een regie van Chris Embrechts.

Vanaf 1 december was er de Rolletjeskerk. In de kerk was er ook een kerstconcert met ons koor en het koperensemble van Theo Mertens.

Op 23 december werd Jan Jacobs diaken.

1990

Er werden herstellingen uitgevoerd door vrijwilligers aan de raampjes van de zolder van de kerk. Er was stormschade aan de kerk en de pastorie (100.000,00 bef). De dakgoten van de pastorie waren aan vervanging toe.

Op 4 april werd door de parochie een grond aangekocht in de Karel Govaertsstraat.

De stad Antwerpen was bereid het dodenhuisje van het kerkhof te verkopen aan vzw Familia voor 250.000,00 Bef.

In april was er ook een actie ten voordele van de kindertehuizen van Moeder Teresa in India. De actie werd afgesloten op 6 april met een Lenteconcert in onze kerk waar vele mensen belangeloos aan meewerkten.

Op 3O april ontslag van Willem Van de Weerd als koster. De loonkost drukte te zwaar op het budget van de Kerkfabriek.

De heren Genéz, René Ducheyne, Fons Peeters en mevrouw Jacqueline Martens namen daarna de kostertaak op zich.

Op 24 juni werd Jan Jacobs priester gewijd in onze kerk.

Wim De Groof was verantwoordelijk voor de jeugdpastoraal tot 1995.

Op 22 oktober had een doorlichting van de parochie plaats door zeven werkgroepen.

Vrijwilligers herstelden en schilderden de beelden van de kerststal terug op onder leiding van Jef Smeyers en maakten ook een nieuwe kerststal.

Er werden schuttingen in de galmgaten van de kerk vernieuwd en draad aangebracht om de duiven uit de toren te houden.

Er waren toen nog elk weekend 58O kerkgangers. 

1991

Er werd gestart met NIPB, op weg naar een nieuw parochiebeeld. Gevolg was ook het huis aan huis bestellen van het blaadje “dag buur” gedurende enkele jaren. Julia De Smedt, lid van de Kerkraad overleed, ze werd opgevolgd door Mieke Burvenich.

Op 27 april ging men op zaterdagavond over van twee naar één misviering.

Het toilet in de kerk en de pastorie werd vernieuwd. Stormschade aan de kerk zorgde voor werken uurwerken en dakgoten.

Er werd begonnen aan de restauratiewerken van de weekkapel.

Atelier Teater wint het stadsfestival voor liefhebberstoneel met Houten Clara van Jan Christiaens en Walter Tillemans, regie Helga Botermans. Drie maal goud: beste voorstelling, beste decor en beste regie.

Op 30 juni werd onze pastoor ook aangesteld als pastoor van de Pius X parochie.

Vzw Familia kocht een huis aan in de Karel Govaertsstraat 30. De verhuurprijs dekte voor een gedeelte de leningkost.

Op 13 december was er een concert in onze kerk met operakoren en aria’s.

1992

In januari overleed Jos Weyns, Paula De Smedt volgde hem op in de Kerkraad. De Kerkraad bestond toen uit: Marissens Fik, voorzitter, Louis De Ridder, secretaris, Jan Henkens, schatbewaarder en de leden De Roeck Flor, Smeets Alfred, Wené Ward, Van de Velde Karel, Burvenich Mieke, De Smedt Paula en onze pastoor.

De laatste kroonlijsten van de kerk werden hersteld. Paul Van den Berghe, Bisschop van Antwerpen gaf samen met de Diocesane Animatiedienst Parochiepastoraal een Vademecum uit voor de parochies

 Op zaterdag 25 april was er de “Doedemeedag”, te voet, met de fiets of met de autobus naar Scherpenheuvel.

Op 3 mei vierde KAV haar 80jarig bestaan. Men ging op reis naar Wenen.

Op 14 juni om 16u werd Jan Willems in onze kerk priester gewijd. 

1993

Er werden werken uitgevoerd aan de glasramen van de kerk met het oog op versteviging en bescherming. Gebroken raampjes werden hersteld door Marc De Ceukelaire uit Ternat. Ook de dakgoot boven het hoogkoor werd hersteld. Er werden stukken in de kerk bijgeschilderd door Roger Decneuvel en Gie Siebers. In maart nam notaris Flor De Roeck afscheid als kerkmeester, 49 jaar had hij die taak vervuld. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Jos. De Kerkraad besloot prijs te vragen voor voorzetramen ter bescherming van de glasramen.

Op 4 oktober werd het jeugdhuis Ojé in de school aan de Dascottelei geopend.

Op 9 oktober was er een grote brunch in het ter Rivierenhof. De verantwoordelijken voor de verenigingen waren toen: KAV: Jeanne De Lessine, KWB: Rudi Schrooyen, KBG: Jules Cuynen, KVG: Blanche Huygebaert, ziekenzorg:Willy De Backer, Chiro Icarus: Lies Maris, Gidsen 32ste St. Rita: Veerle Van Hoestenberghe, +13: Erik Peeters, ’t Pinkeltje: Lieve Feyen, Symphonie: Piet Verhees, Kerkkoor: Eugène Hendrickx, Uitvaartkoor: Margriet Weyns, Atelier teater: Jan Lenaerts, Davidsfonds: Jos De Roeck, Biljartclub: Jos Goyvaerts, Schaakclub: Joris Geefs, Tafeltennis: Rudi Geefs, Turnkring Amaryllis-Pax: Ward Wené en FC.Stabelino: Leo Smets.

25 jarig bestaan van Atelier Teater. De jubileumvertoningen waren: Rorate Caeli van Lode Ansoms, regie Roeland De Meester, Een bruid in de morgen van Hugo Claus, regie Staf Van Regenmortel en Het Atelier van Gunzburg, regie Helga Botermans 

1994

Vanaf 1 januari was er geen avondmis meer op zondag om 18u. Er werden zes voorzetramen in polycarbonaat voor de glasramen van de kerk in de zijgevel links (kant Herentalsebaan) door de firma J.De Win uit Kontich geplaatst. Er werd in de kerk met een hoogtewerker geschilderd door Roger Decneuvel en Gie Siebers. Ons parochieel team werd erkend door onze bisschop.

Op 25 maart had in onze kerk een Lenteconcert plaats ingericht door ons kerkkoor ten voordele van het orgelfonds. Martine De Craene, sopraan en Gilbert De Greeve, pianist, verleenden hun medewerking.

Op 25 april was er terug de Doedemeedag.

Op 4 juni mocht iedereen komen kijken naar de uitgevoerde werken in het Sint-Rochus-instituut.

Gans de voorbouw en de speelplaats waren opgefrist. Op 26 juni werd het dertigjarig priesterjubileum van onze pastoor gevierd.

Om 15 uur was er een misviering en daarna receptie op de speelplaats van Engelengaarde. Van 29 september tot 2 oktober werd 25 jaar Herfstfeesten gevierd. Wim De Groof werd jeugdpastor, hij werkte ook mee met jeugdhuis Ojé.

Op 11 december werd Frans Lambrechts priester gewijd in onze kerk. De nachtmis werd bijgewoond door 4OO mensen!

1995

In januari overleed oud lid van de Kerkraad notaris Flor De Roeck. Onze pastoor werd bijgestaan door de paters André Leroy en Corry Bekers, diaken Leo Dierckx en Frans Lambrechts en Wim De Groof als medewerkers. Het PT bestond uit Jeanne Daems, Mariette Decneuvel, Louis De Ridder, Coleta De Cock, Agnes Cuynen, Stefaan Van Haperen en Erna Van Tichel. Er werden zes voorzetramen voor de glasramen van de kerk geplaatst langs de kant van de pastorie en het hoogzaal.

Op 26 augustus overleed pastoor E.Hr. Luc Van de Wouwer. Op 31 augustus had de begrafenis plaats in onze kerk. Hij werd begraven achter onze kerk.

In het najaar hadden gespreksgroepen plaats met als thema “Verder dan je neus”. Het hoogzaal was te klein om het koor te plaatsen. Er werden plannen gemaakt om het te vergroten maar ze werden nooit uitgevoerd. 

1996

Op zaterdag 20 januari had het Concerto Italiano van Ziekenzorg plaats, Italiaanse Bel Canto en Folklore met Monica Orbanski en Frans Ebers.

Op 10 maart vierde Ziekenzorg zijn 30 jarig bestaan met een eucharistieviering voorgegaan door bisschop Paul Van den Berghe, Jef Smets, deken J.P. Buelens en onze pastoor.

Op 30 maart was er een optreden in onze kerk van het Gregoriaans Abdijkoor van Grimbergen onder de leiding van Gereon van Boesschoten en organist Kamiel D’Hooghe.

Op 22 april was er een brand in Familia waardoor ons parochiehuis heel zwaar beschadigd werd.

Er werden een aantal voorzetramen in de zijgevel van de kerk geplaatst en op het hoogkoor.

Het dak van de keuken van de pastorie werd hersteld. De deuren en de ramen van de pastorie werden vernieuwd. De Kerkraad besloot lid te worden van Monumentenwacht.

KWB vierde zijn 50 jarig bestaan, en koos ter gelegenheid hiervan de Sint-Rochuskapel in de Waterbaan een grondige opfrisbeurt te geven. Jef Smeyers restaureerde het Sint- Rochusbeeld.

Op 10 november vierde ACW haar vijftigjarig bestaan met een misviering om 9u30 in de kerk. Het P.T. bestond uit: pastoor E. Hr. Houtmeyers, de hulppriesters E. Hrn. pater Leroy, pater Corry Bekers en Frans Lambrechts en Mariette Braeckmans, Jeanne Bervoets, Louis De Ridder, Marc Dhondt, Coleta Decock, Agnes Cuynen, Erna Van Tichel en Stef Van Haperen. Jeugdpastor was Wim De Groof en Leo Dierckx was stagiair voor zijn opleiding tot diaken.  

1997

Op 24 mei Doedemeedag naar Scherpenheuvel met 130 mensen.

Er was een open zaal weekend in Familia met rondleiding door de opgekuiste zaal na de brand op 21 en 22 juni.

KAV vierde haar 85 jarig bestaan met als thema: in touw voor elkander.

Plaatsen van de bovenste voorzetramen aan de ramen van de kerk.(554.261,00 Bef). Aanpassingswerken aan de elektriciteit van de kerk door W. Pasmans voor de keuring van de installatie. Na de inspectie van kerk en pastorie op 19 en 27 maart gaf Monumentenwacht een gedetailleerd inspectierapport over de staat van deze gebouwen. Er werd stormschade hersteld aan de kerk door de firma Beckers. (92.787,00 Bef) De gewelven werden proper gemaakt door vrijwilligers. Er werden herstellingen uitgevoerd aan de klokken van de kerk. Er werden nieuwe misgewaden aangeschaft.

De Kerkraad bestond toen uit: Fik Marissens, voorzitter, Louis De Ridder, secretaris, Jan Henkens, schatbewaarder en de leden pastoor Fons Houtmeyers, Alfred Smeets, Karel Van de Velde, Mieke Burvenich, Paula De Smedt en Ward Wené. Vlarem II was onverbiddelijk, de blokhut stond er illegaal en moet afgebroken worden.

Op 21 september na de mis van 9u30 werd de vernieuwde Sint-Rochuskapel ingezegend , Ze was gerenoveerd door KWB met als voortrekkers Roger Decneuvel en Charles Verduyckt.

Fons Hendrickx coördineerde 13 jaar de Herfstfeesten. +13 kreeg een totaal nieuw bestuur met een oudercomité. De verantwoordelijken waren: Danny Smet, Danny Ghijs, Ronny Michelet en Louis Pieters.

Op 12 oktober werd Frans Lambrechts ingehaald als pastoor van de O.L.Vr. parochie van Herentals. Frans was vier jaar actief geweest in onze parochie. Als afscheidsgeschenk bood de parochie priestergewaad aan.

Vicaris E.Hr. Karel De Voght deelde mede dat er een werkgroep “Kerken in de stad” werd opgericht.

Op 8 november werd pater Leroy gevierd omdat hij 15 jaar actief was in onze parochie en 80 jaar werd.

1998

Houtworm werd bestreden in het dakgebinte van de kerk. De weekkapel, de doopkapel en de kapel van het H. Hart werden geschilderd door vrijwilligers. De doorgang naar de sacristie moest hersteld worden wegens waterschade.

Op 14 maart werd er ingebroken in de kerk. Op 27 maart was er een lenteconcert ingericht door het koor ten voordele van de restauratiewerken aan het orgel. In mei werd de blokhut afgebroken, het pleintje werd werfterrein. In juni begonnen de bouwwerken aan Familia.

Op 1 september werd Steven Leyder aangesteld als jeugdpastor.

De Atlasboekerij werd gesloten.

KBG vierde zijn 45 jarig bestaan op 26 april met een eucharistieviering en een receptie. 

1999

Op het weekend van 29, 30 en 31 januari werd er gefeest ter gelegenheid van het totaal vernieuwde parochiehuis dat officieel terug geopend werd. In maart kon er terug vergaderd worden in ons parochiehuis. In april was er terug toneel.

De glasramen van de kerk werden hersteld. Ze werden er uit genomen met een hoogtewerker en naar het werkhuis van De Ceukeleire Marc gebracht. De geluidsinstallatie van de kerk werd nagekeken. Er werden nieuwe microfoons geplaatst. Er werden ook herstellingswerken uitgevoerd aan het orgel door orgelbouwer Nysse en een nieuwe orgelbank geplaatst, maar een grondige restauratie was nodig. Vader en zoon Van de Lende zullen de restauratie van het orgel uitvoeren voor 970.000,00 Bef.(10 jaar stemmen inbegrepen).

Op 30 mei werd 110 jaar parochie gevierd, misviering, receptie en terugblik op de viering van 100 jaar parochie.

Ons Parochieteam werd terug voor 5 jaar bevestigd door de bisschop. Het gebouw van de Atlasboekerij werd verkocht aan de Stad Antwerpen. Op 22 september werd de tweede verdieping van het gebouw van ons parochiehuis in gebruik genomen. Het weekend van 29 en 30 november werd het pleintje achter ons parochiehuis opgeruimd.

2000

Op 13 februari was er een Millenniumviering in de kerk en werd er voor de kerk een Millenniumboom gepland. Een “Taxus Baccata”, een boomsoort die heel oud kan worden. Van deze boom moeten onze achter- achter- achter kleinkinderen nog kunnen genieten.

Het P.T. bestond toen uit: pastoor Fons Houtmeyers, pater A. Leroy, Mariette Braeckmans, Nancy Janssens, Erna Van Tichel, Frank Van Haerenborgh en Louis De Ridder. Steven Leyder en Kim Dupon waren jeugdpastor.

Na elf inbraken in de pastorie moest er wel drastisch ingegrepen worden. Het dak van de garage werd vernield en de ramen beter beveiligd, sommigen door er tralies voor te plaatsen. In het parochiehuis werd de tuin aangelegd en klinkers naast de veranda.

Bij het kerkkoor volgde Cindy haar vader op als voorzitter.

Eugène Hendrickx had het koor 40 jaar geleid.  

2001

Kleine schilderwerken werden uitgevoerd door vrijwilligers in de weekkapel, sacristie, kerk en pastorie. In de kerk werden 150 stoelen vervangen die aangetast waren door memel.

Op zondag 29 april verzorgde ons kerkkoor de zang voor de artiestenmis in de Sint-Carolus Borremeuskerk in Antwerpen.

2002

Onze pastoor werd toen bijgestaan door pater André Leroy en jeugdpastor Jan Ardies. Het parochieel team bestond uit Thilly Bauwens-De Vos, Theo Briels, Gina De Vleeschouwer, Marcel Leenaerts, Mia Massy-Van Loon, Gilberte Plessers, Frank Van Haerenborg en Erna Van Tichel.

Op zondag 21 april was er een TV-mis in onze kerk.

Er werd houtworm en huisbokter geconstateerd in het gebinte van de kerk. Er gebeurde een behandeling tegen de aantasting door houtborende insecten.

De nacht van 28 op 29 december werd er ingebroken in de kerk.(vijf kelken en cibories gestolen) De toegangsdeuren werden versterkt en geschilderd.  

2003

Er werden twee lage daken van de kerk vernieuwd, boensels hersteld en geschilderd. De restauratie van het orgel was helemaal rond. Er werd een nieuw warmwatertoestel geplaatst in de sacristie. Er gebeurden aanpassingen aan de geluidsinstallatie van de kerk.

50 jaar KBG werd gevierd met een misviering en receptie op 4 mei en ondermeer op 16 mei een Lenteconcert in Familia. Verleenden hun medewerking: Hilde Bergé, sopraan, Roland Broux, gitaar, Lieve Mertens, piano, Lars Piselé, bariton en Katelijne van der Hallen, voordracht. Erna van Tichel presenteerde. Joz Van Hoof en Roger Decneuvel waren toen samen voorzitter.

Op 9 november vierde het Davidsfonds Meneghem, Deurne-Zuid haar 75 jarig bestaan.

2004

Er werd verder gewerkt aan de kerkdaken. Op 7 mei was er een nieuw decreet van de Vlaamse Gemeenschap betreffende de materiële organisatie en werking van de erkende erediensten.(de vorige wetgeving dateerde vanuit de tijd van Napoleon).

Op 27 juni was er een dankviering voor onze pastoor, hij werd 65 jaar en was 40 jaar priester.

Het PT werd door de bisschop bevestigd voor de volgende vijf jaar. Op 17 december had er in onze kerk “Mixtuur voor een geboorte” plaats met ons kerkkoor. 

2005

Engelengaarde werd met een erfpacht overgedragen aan kinderoppas ’t Lieverdje voor dertig jaar.

Wegens het nieuwe decreet van de Vlaamse Gemeenschap had een grondige omvorming van de Kerkraad plaats.( van 9 naar 5 personen). De nieuwe raad bestond uit Ward Wené, voorzitter, Freddy Cockx, schatbewaarder, Erna Van Tichel, secretaris, Marcel Leenaerts, Mieke Burvenich en onze pastoor. Namen afscheid met grote verdienste: Fik Marissens, Roger Decneuvel, Paula De Smedt, René Ducheyne, Jos De Roeck en Jan Henkens. Op 15 mei was er een dankviering in de kerk voor de inzet van de uittredende Kerkraad leden. Ze kregen een oorkonde als dank voor hun inzet. In Deurne werd het eerste Centrale Kerkbestuur geïnstalleerd als gevolg van het nieuwe decreet voor de Kerkraden van de Vlaamse Gemeenschap. Het bestond uit Ward Wené, voorzitter, Jef De Meulenaere, secretaris, Magda Janssens, Jan De Keuster, Jan De Roeck, Jef Mariën en E. Hr. Pol Hendrix als aangestelde door de bisschop.

De kerk werd volledig opnieuw geschilderd door de firma Verpoorten. Zij voerden ook deze werken reeds uit in 1970. De firma Seldom plaatste een nieuwe verlichting in de kerk. De firma Deruco zorgde voor een nieuw altaartapijt.  Er werden nieuwe dakgoten geplaatst aan de pastorie. Monumentenwacht bezorgde een verslag over de toestand van onze kerk.

Op 1 september was er een fusie tussen Sint-Anna en Sint-Rochusinstituut. De nieuwe naam werd Andromeda.

2006

Op 31 januari overleed pater André Leroy.

Op 13 juni werd door de school Andromeda de laatste schijf terugbetaald van een lening verstrekt door de parochie voor verbouwingswerken aan de school. Het dak van de pastorie werd vernieuwd. De zetel van de klokken in de kerk werd vernieuwd. De schakelkast en sturing van de verwarmingsinstallatie van de kerk werd vernieuwd door de firma Timmermans. Op 28 augustus was er een overleg met de verantwoordelijke van Monumentenwacht en architect Jo Ooms over de uit te voeren werken in de toekomst aan onze kerk.

Het Pastoraal team bestond uit Theo Briels, Gina De Vleeschouwer, Marcel Leenaerts, Mia Massy-Van Loon, Nia Norga en onze pastoor.

De Zwartzusters van Lier schonken 5 beelden aan onze kerk: gipsen beelden, beige en bruin gepatineerd, H. Moeder Anna, O.L.Vr. van Genade, H.Theresia van Lisieux, H. Elisabeth van Hongarije en de H. Jozef met kind. 

2007

De gevel van de pastorie werd gerestaureerd. In maart werd het meerjarenplan van de Kerkraad voor de periode 2008-2013 opgemaakt. Het plan was gebaseerd op het inspectieverslag van Monumentenwacht van 23 augustus 2005. De inspectie werd uitgevoerd door Erik Müller en Jos Vekemans. Expert architect Jo Ooms gaf advies aan de Kerkraad.

Op 29 april vierde KAV haar 95jarig jubileum.

2008

Marcel Leenaerts nam afscheid van de Kerkraad omdat hij onze parochie verliet. Hij werd opgevolgd door Paul Van Horebeek.

Er werden nieuwe rolluiken geplaatst aan de ramen van de pastorie. Dak 7 van de kerk werd vernieuwd: leien, dakkapellen, luik in het dak, leihaken, zinkwerk en soldeernaden, loodslabben en standpijpen.

De Zwartzusters van Lier schonken twee kruisbeelden aan onze kerk.  

2009

Dak 10 van de kerk werd vernieuwd: leien, dakkapellen, luik in het dak, leihaken, zinkwerk en soldeernaden, loodslabben en standpijpen.

Op 26 april deden we mee met de erfgoeddag. De kerk kon bezocht worden.

Nog op 26 april vierde onze chiro haar 75 jarig bestaan. Thema: “Olé Pistolé”, samen ontbijten. Op 28 juni werd onze pastoor Fons Houtmeyers gevierd: 70 jaar en 45 jaar priester.

Ons PT werd door de bisschop bevestigd voor de volgende vijf jaar. 

2010

 Vernieuwen van de daken 4 en 5 van de kerk: houtwerk, leibedekking, aflopen, zink- en loodwerk en de deurtjes. Onze pastoor werd op 15 december overvallen ’s avonds om 22u30 op de pastorie. 

2011

Vernieuwen van de noordzijde van de daken 3 en 6 van de kerk: houtwerk, leibedekking, aflopen, zink- en loodwerk en de deurtjes.

2012

Naar aanleiding van de veiligheidsvoorschriften: “Werken in de hoogte” werd een loopbrug geplaatst over het grote middenbeukgewelf. Bij het vernieuwen van de daken werden ankerpunten, klim- en ladderhaken geplaatst. Ook de vernieuwing van de daken 11, 8, 14, 15 en de noordzijde van 9 werden uitgevoerd. Het dak van de weekkapel werd vanbinnen geïsoleerd door vrijwilligers.

Wegens wateroverlast voor een buur moest een herstelling uitgevoerd worden aan het dak van het Sint-Rochuskapelletje.

Op 27 september kreeg de kerkraad een nieuw inspectierapport voor de kerk van Monumentenwacht. Hierdoor moesten een aantal prioriteiten gewijzigd worden. Onze toren moest eerst nagekeken worden op eventueel loszittende delen. In december verleende de parochie financiële steun aan het parochiehuis.

2013

Op 25 en 26 mei, 1 en 2 juni jubileerde Atelier Teater met een theaterstuk over de supporters van de twee Antwerpse voetbalclubs Antwerp en Beerschot. Ze voerden “Den Derby” op.

Dak 12 van de kerk werd vernieuwd, de oude schouw van de verwarmingsinstallatie werd afgebroken en vernieuwd. Ook de kleine daken 13 en 17 en de zuidzijde van 9. De goten van de daken 3 zuid en 6 west werden hersteld, extra expansiestukken geplaatst en de aansluitingen van het muurwerk verbeterd. Op 1 en 2 oktober gebeurde de visitatie en herstelling van de spits van de kerktoren. De hoogtewerker van 65 m werd geleverd en bediend door de firma Aertssen, de firma Geudens deed de herstellingswerken aan de spits vanuit een manbak. In december waren er problemen met de verwarmingsinstallatie van de kerk. Op het einde van dit jaar mochten we stellen dat de Kerkraad de geplande werken voor het meerjarenplan 2008-2013 voor het grootste deel heeft kunnen uitvoeren. 75% van de daken van de kerk is vernieuwd, de overblijvende 25% is niet zo dringend dus gaan we naar de toekomst toe andere prioriteiten stellen.

2014

Sint- Rochusparochie viert haar 125 jarig bestaan. Er zullen tal van activiteiten plaats vinden met als hoogtepunt het weekend van 20 en 21 september. Op 19 januari was er reeds de startdag van dit feestjaar. Om 9u30 was er een plechtige hoogmis, gevolgd door een receptie achteraan in de kerk. ’s Middags gingen we dan samen aan tafel in Familia voor een eenvoudig etentje ten voordele van de vernieuwing van de daken van de kerk. Voor de Kerkraad trad het nieuw meerjarenplan 2014- 2019 in werking. Op de vergadering van 27 maart werd voor de derde keer sinds het decreet van 7 mei 2004 de raad gedeeltelijk vernieuwd. Mevr. Erna Van Tichel nam ontslag en haar plaats werd ingenomen door de Hr. Joris Geefs. Samenstelling en functies van de raad: Ward Wené, voorzitter, Freddy Cockx, penningmeester, Joris Geefs, secretaris en de leden Mieke Burvenich, Paul Van Horebeek en onze pastoor.

De verwarmingsinstallatie van de kerk zal grondig hersteld worden. De eerste verdieping van de pastorie zal grondig gerestaureerd worden. Op 29 juni vieren we de 75ste verjaardag van onze pastoor E.Hr. Fons Houtmeyers en zijn 50jarig priesterjubileum.

Onze parochie wordt geleid door de parochiepriesters Fons Houtmeyers, pastoor en Jan Jacobs, parochievicaris. Het parochieteam bestaat uit: Freddy Cockx, Luc Mahieu, Wim Nagels, Roger Neeckx, Erna Van Tichel en Ward Wené.

Besluiten: De komst van onze zesde pastoor Fons Houtmeyers heeft zeker aan de parochie een nieuw elan gegeven. Fons kon de mensen begeesteren, aanzetten tot medewerking. Het afschaffen van de koster in loondienst en zijn taken laten vervullen door vrijwilligers gaf de Kerkraad nieuwe financiële armslag. De financiën werden gezond en er kon structureel gewerkt worden. De viering van het 100jarig bestaan van de parochie was zeker een hoogtepunt. De pedofilieschandalen in de kerk die aan het licht kwamen in 2010 gaven nog eens een deuk aan het imago van de kerk dat al niet groot meer was. Daar hadden de houding tegenover anticonceptie, aids en de vrouw in het ambt al voor gezorgd. Men pakte het naar de publieke opinie toe totaal verkeerd aan. En ook de “goede” priesters deelden in de klappen. Vele katholieken lieten zich ontdopen. De overheid daagde de gelovigen uit een visie over het voortbestaan van kerkgebouwen en parochies uit te werken. Het vastgeroeste kerkelijke apparaat had die duw nodig om wakker te worden en na te denken over zijn eigen toekomst. De Antwerpse katholieken sterven verder uit. Elke stoel van een Antwerpenaar die sterft blijft leeg in de kerk. Tegen 2020 zal één op drie katholieken allochtoon zijn en zullen meer en meer verschillende katholieke gemeenschappen tot stand komen. Hogere vruchtbaarheid en migratie zullen het aantal allochtone kerkgangers laten stijgen. Katholieke nieuwkomers zullen vooral uit de nieuwe Europese staten komen.  Op zich zelf gezien is dat een rijkdom maar het samen leven zal niet zo eenvoudig zijn. Vlaamse gelovigen gaan zich meer en meer een minderheid voelen. Er zal een beleidsvisie moeten ontwikkeld worden over het toekomstig gebruik van kerkgebouwen. Welke gebouwen behouden we nog alleen voor de eredienst? Aan welke geven we naast eredienst nog een andere bestemming? Welke worden gedesacraliseerd voor een andere functie? Welke worden verkocht of afgebroken? De beslissing zal moeten genomen worden door daartoe bekwame mensen na grondige studie: cultusgebonden, cultuurhistorisch, bouwkundig, maatschappelijk, bestuurskundig en financieel en getoetst aan de behoefte van de lokale gemeenschap- en eredienstvoorzieningen: vieren, bezinnen en rouwen Parochies zullen samengevoegd worden tot nieuwe entiteiten. Zal dat het toverkonijn uit de hoed zijn wetende dat b.v. de stad Antwerpen al voor een deel is terug gekomen van de centralisatie en nu terug decentraliseert naar de districten toe. Staat de doorsnee parochiaan op die schaalvergroting te wachten?  Houd de kerkelijke overheid weer eens geen rekening met de wil van de gewone kerkganger die nog overblijft en laat men alles liever kapotgaan door totaal onbekwame leiding die geen voeling heeft met wat er in de parochies leeft. Beslist men weer over de hoofden heen. Veel intellectuelen keerden zich al lang van de kerk af omdat ze er toch geen gehoor vinden. En voor nieuwe priesters, diakens of parochieassistenten moet men het doen met wie het nog wil doen, veel selectiemogelijkheden zijn er niet meer wetende dat kritische, mondige of mensen die niet passen in het conservatieve patroon reeds vooraf geweerd worden. Wil het uitstervend clerusras hier haar macht niet afstaan aan bekwame vrijwilligers, leken of vrouwen? Moet men geld investeren in mensen in plaats van in gebouwen, met andere woorden in wedden, wanneer men zoals bij voorbeeld met de jeugdpastors in onze parochie daar niets aan heeft gehad. Als men in mensen investeert moet men de zekerheid hebben dat dit geld rendeert, met ander woorden dat de gewone kerkganger en parochiaan er iets aan heeft, anders is het weggegooid geld en kan men het beter aan materiële dingen besteden. Heeft men bekwame mensen om dit te evalueren? En moet het bisdom met de afname van de inkomsten van de parochies ook zelf niet de tering naar de nering stellen en dan ook maar afslanken? Zal dit het laatste lustrum zijn dat onze parochie vierde? Dat hebben de duizenden mensen die van deze parochie hielden en er enorm voor gewerkt hebben en gemaakt wat ze nu nog is niet verdiend. Ik denk dat mijn grootouders, ouders en schoonouders, en ik ben niet alleen in deze situatie, die zich samen met zo velen enorm hebben ingezet vanaf de oorsprong voor deze parochie zich omkeren in hun graf. Voor wat de toekomst zal brengen, hebben we geen glazen bol, maar weet dat onze parochie in 2014 nog springlevend is.

WARD WENE.  21 september 2014.