Fons Houtmeyers

• Geboren te Eindhout op 30 juni 1939.
• Priester gewijd op 27 juni 1964.
• Onderpastoor te Deurne Sint-Rumoldus 1964-1977.
• Lid van de Diocesane Commissie voor Liturgie.
• Pastoor te Geel-Elsum 1977-1987.
• Pastoor Sint-Rochusparochie te Deurne sinds 3 januari 1988.

Greep uit wat er gebeurde tijdens de periode dat Fons Houtmeyers, tot heden toe, pastoor is:

Gans de pastorie (kamers en bureel) werd herzien wat betreft vloeren en muren (behangwerk en schildering). Meestal gebeurde dit door vrijwilligers uit Geel (vroegere parochie) daarbij werd ook de elektriciteit volledig geregeld (verlichting).
De tuin (voor en achter) werd deskundig aangelegd (familie Houtmeyers).
Palend aan de pastorie was een serre in glas (min of meer vervallen), gaf gemakkelijk aanleiding tot inbraak. De serre diende ook voor garage en werd volledig in steen vernieuwd en is nu veilig tegen inbraak.
De schuttingen in de galmgaten van de kerk werden vernieuwd en er werd draad aangebracht om de duiven buiten te houden.
Tapijten werden onder de stoelen in de kerk gelegd.
Geluidsinstallatie in de kerk werd vernieuwd.
De vijf grote dakgoten aan de kerk vernieuwd.
Vandalisme aan de glasramen maakten plexiglasbescherming noodzakelijk.
Brander van de verwarming van de kerk vernieuwd.
Kleine schilderwerken in de weekkapel (3), sacristie, kerk en pastorie.
Op de pastorie werden alle ramen en deuren vervangen door nieuwe in pvc en met dubbel glas.
De dakgoten van de pastorie werden geschilderd en twee bekleed met pvc.
11 maal is er ingebroken in de pastorie!!!
Daarom daken en deuren aangepast en tralies geplaatst.
De boensels, dakvensters en enkele kleine deuren van de kerk werden geschilderd en gedeeltelijk vernieuwd.
De toegangsdeuren van de kerk werden versterkt na inbraak en opnieuw geschilderd.
Op de zoldering van de kerk werd houtworm bestreden, houten delen vernieuwd, is blijvende zorg.
Bijna elk jaar is er aan de daken gewerkt en tweemaal was er stormschade.
Door vrijwilligers werden de gewelven van de kerk proper gemaakt en gepoetst.
Het kapelletje in de Waterbaan werd door vrijwilligers reeds driemaal hersteld en wordt ook zo onderhouden.
Stoelen in de kerk die memel vertoonden werden vervangen door nieuwe. (150)
Het poetsen van de kerk gebeurt om de veertien dagen door vrijwilligers.
Jaarlijks kosten voor onderhoud van verwarming, klokken, torenuurwerk en stemmen van het orgel.
Het orgel is volledig gerestaureerd.
De elektriciteit in de kerk is gedeeltelijk vernieuwd en goedgekeurd.
De zetel van de klokken is vernieuwd.
De verlichting van de kerk is vernieuwd en de kerk is opnieuw geschilderd. (2005)

VIERING PASTOOR FONS HOUTMEYERS : 40 JAAR PRIESTER;
65 JAAR JONG

Natuurlijk weet je reeds dat het op zondag 27 juni een beetje FEEST wordt. Op 27 juni 1964 werd ik, samen met nog 19 studiegenoten, in de Kathedraal van Antwerpen tot Priester gewijd. Ik ben dan 13 jaar onderpastoor geweest in de parochie Sint-Rumoldus te Deurne. Daarna was ik 10 jaar en half pastoor in Sint-Franciscus Elsum te Geel. En nu ben ik 16 jaar en half pastoor hier in Sint-Rochus te Deurne.

Op 30 juni wordt ik 65 en dan wordt er natuurlijk gepraat over pensioen. Ik voel me nog gezond, en , zonder veel pretentie, denk ik dat het gewone parochiewerk me nog wel lukt. Daarom heb ik aan de Bisschop gevraagd om verder te mogen doen in Sint-Rochus, zolang mijn gezondheid het toelaat. Hij heeft gevraagd dat, in het beste geval, ik op 75 jaar schriftelijk mijn ontslag aanbied. Als ik daarin luk dan ben ik juist even lang op de parochie als mijn voorganger, Luc Van de Wouwer.

Wat de toekomst wordt weten we natuurlijk niet, en misschien gelukkig. Voorlopig doen we dus verder.

VIERING VERJAARDAGEN ACHTER DE RUG

Op zondag 27 juni werden we in de bloemekes gezet. Het was deugddoend.

We willen langs deze weg al de mensen danken, die zich hebben ingezet om dit FEEST écht te doen lukken. En ik meen dat het écht gelukt is!

In de kerk waren meer den 500 mensen, en het werd toch wel een héél mooie viering. René was reeds vroeg bezig om alles klaar te maken. Mieke had de kerk bijzonder mooi versierd. De kerk was héél fijn gepoetst. De valve aan de kerkdeur met naam van parochie en uren van de vieringen is weer helemaal in orde… en we kunnen nog door gaan.

Voor de receptie was alles in Familia pikfijn in orde en de toespraken waren kort en mooi! Dank je wel!

U hebt inderdaad begrepen dat we rustig verder willen doen. Af en toe misschien wel eens een dagje verlof of een kleine uitstap, maar verder hopen we nog enkele jaren gezond te mogen blijven en dan lukt het wel om verder verantwoordelijkheid te blijven dragen.

Zo’n feest kan ook voor de parochie belangrijk zijn omdat het mensen op een bijzondere manier bij elkaar brengt.

Kortom. Alles was AF! DANK aan al de mensen die zich ervoor hebben ingezet!

We weten nog niet hoeveel de bijdrage voor de schildering van de kerk en de verbouwingswerken aan de school heeft opgebracht, maar het is zeker een respectabel bedrag. We laten het je zeker weten. De architect, die de werken begeleid, was ook zelf in de kerk en beloofde dat er werk van wordt gemaakt en dat hij zal zorgen dat het héél mooi wordt.

We kijken reeds uit!

Preek van Ward tijdens de viering van 21 januari 2018 ter gelegenheid van 30 jaar pastoor op onze parochie

Fons zijn entree hier deed de kerkraad onmiddellijk zweten… De kerkfabriek kreeg een brief van Fons dat hij in de staat dat de pastorie toen vertoefde er niet in wou komen wonen… En jullie kennen natuurlijk het sprookje van Sneeuwwitje en de zeven dwergen?! Wel hier gebeurde toen het sprookje van Fons en de kabouters uit Geel. Er verscheen een hoop kabouters op de pastorie die er in enkele weken voor een wonderbaarlijke opsmuk zorgden. De elektrische installatie werd verbeterd, er werd geschilderd en behangen en nieuwe vloerbedekking gelegd. En ook kabouters van Sint-Rochus kwamen uit hun paddenstoel om mee te doen.

En op 3 januari 1988 werd Fons dan aangesteld. Fons gaf onze parochie onmiddellijk een nieuw elan. Hij geloofde en gelooft nog steeds in het werken met vrijwilligers, mensen die belangloos hun medewerking verlenen op alle mogelijke gebieden. Een van zijn grote kwaliteiten is steeds zo’n mensen te vinden en bij elkaar te brengen. Voor mensen, werkgroepen of verenigingen stond hij steeds klaar met een luisterend oor of een daadwerkelijke inbreng. We werden allemaal geraakt door zijn voorgaan bij vieringen, of het nu was bij de vreugde van doop, vormsel, huwelijk of jubileum, of de troost voor zieken of nabestaanden van gestorven mensen. Fons houdt van mensen en de mensen houden van Fons.

Alles opnoemen uit die dertig jaar is natuurlijk een hopeloze zaak. Maar laat ons toch maar herinneringen ophalen.

Er was de onvergetelijke viering van 100 jaar parochie op 27 en 28 mei 1989. Vanaf 1991 moesten we Fons delen met de Pius X parochie. Er waren de bedevaarten naar het grotteke van Ranst, de Doedemee dagen, samen met Pius X, naar Scherpenheuvel. Met de NIPB- avonden gingen we op zoek naar een nieuw parochiebeeld, er was de oprichting en erkenning van het Parochieteam. De beelden van de kerststal werden gerestaureerd en kregen een nieuw huis of beter stal. Er waren de TIB-kerstconcerten in de kerk. In het jaar 2000 hebben we een Millenniumboom geplant voor de kerk. Op zondag 21 april 2002 was er de TV-mis. En dan waren er de honderden activiteiten van ons zo rijke werkgroepen – en verenigingsleven. In 2004 was er het nieuwe decreet van de Vlaamse Gemeenschap voor de erediensten met heel wat veranderingen voor de kerkfabrieken. De Zwartzusters uit Lier schonken beelden voor in onze kerk. Jan Jacobs, Jan Willems en Frans Lambrechts werden in onze kerk priester gewijd. En dan waren er de talrijke vieringen voor een aantal jaren bestaan van verenigingen en Fons zijn priesterjubilea. Weinig parochies zullen zo’n palmares kunnen voorleggen aangaande het aantal jaren van bestaan van verenigingen. Onze parochie heeft een overvloed aan tradities.

De kerkraad bestaat 128 jaar, de vrouwengilde, nu Femma, 106 jaar en ook al meer dan 100 jaar is er aandacht voor onze zieken. Een grote groep is ongeveer of ruim over de vijftig, Chiro en Scouts, Atelier theater en de Herfstfeesten, KWB en OKRA, ons kerkkoor, Familia de biljartclub en het Davidsfonds. De parochieraad bestaat 47 jaar. Het Parochieteam is onze jongste telg met 38 jaar. En het voornaamste, overal is er nog activiteit. Meer dan 400 mensen nemen nog actief deel aan ons parochieleven. Fons is ook vrijwilliger in het ziekenhuis Monica en zorgt voor misvieringen in de Tol, Boterlaarhof, Europasquare en uitvaarten buiten de parochie.

Fons heeft ook altijd heel veel zorg en aandacht besteed aan ons parochieel patrimonium.

Het Sint- Rochuskapelletje in de Waterbaan aan de brandweerkazerne verwijst naar het prille begin van de parochie. Het was in slechte staat en is meermaals door Fons bezieling door vrijwilligers en verenigingen, KWB, opgefrist en gerestaureerd, recent in 2017 door de buurtregie Manus van het District Deurne. Er werd een stuk grond aangekocht in de Karel Govaertsstraat, speelterrein voor jeugd- en andere verenigingen en nooduitgang voor de parochiezaal. De school, Sint-Rochusinstituut, sinds 2005 Andromeda na fusie met Sint-Anna, is vanaf het ontstaan in 1936 een blijvende en vooral ook financiële zorg voor onze parochie geweest. Fons heeft zich en zet zich nog steeds heel actief mee in voor het katholiek onderwijs in Deurne. In 1985 stonden de zusters der Christelijke scholen “Engelengaarde” af aan onze parochie. Sinds 2005 huist daar nu het kinderdagverblijf “Het Lieverdje” waarmee we recent een nieuwe erfpacht afsloten. Ons parochiehuis kreeg te maken met een zware brand op maandag 22 april 1996. Maar dank zij de inzet van velen was het gelukkig geen eindpunt maar de start van een nieuw verhaal. In deze tijd is het hoegenaamd niet eenvoudig om zo’n gebouw met toneelzaal cafetaria en nevengebouwen leefbaar te houden. De beheerraad levert hiervoor grote inspanningen maar we zullen met de parochie ons er mee moeten achter zetten. En we mogen ook de pastorie niet vergeten. Er werd gewerkt aan het dak, de garage en de gevel. Maar we zorgden ook op de eerste verdieping voor een volwaardig appartement voor Fons op de eerste verdieping waar hij zo lang hij wilt en kan van ons mag blijven wonen. Fons als natuurliefhebber zorgde ook voor de aanleg en al jaren ook voor het onderhoud van de tuin, heel het jaar door leverancier voor bloemen in de kerk. Ook voor de vogels is het dank zij de zorg van Fons een paradijs. Met de medewerking van het District Deurne werd het kerkhof terug opgewaardeerd, opgefrist, rustbanken geplaatst, perken met wilde bloemen aangelegd en nu hebben we er ook een tehuis voor bijen.

En dan heb ik de grote zorg van Fons voor het laatst bewaard. Zijn huis, maar geen gewoon huis, een huis van ongeveer 58 m lang en 20 m breed, met een toren van 62 m hoog, 16 daken en 62 ramen of raampjes. Onze kerk. Al die jaren heeft Fons zich samen met de kerkfabriek ingezet om voor onze kerk als een goede huisvader te zorgen. En natuurlijk hebben daar veel vrijwilligers bij geholpen voor de kleine klussen, het poetsen en versieren. Zij zijn echt onmisbaar en onbetaalbaar. Maar er waren ook de grote werken zoals het beschermen van de glasramen, de werken aan het orgel, het schilderen van de kerk, de elektrische installatie en de verlichting, de daken, de veiligheidsaanpassingen en de verwarming. De geluidsinstallatie werd vernieuwd en heel recent een nieuwe bliksemafleider geplaatst. En nu met de kerstnacht het ontsteken van de nieuwe buitenverlichting van de kerktoren geplaatst door IMEA in opdracht van het district Deurne. Ook de weekkapel werd verschillende malen opgeknapt en kreeg een nieuwe verwarming. En natuurlijk zijn we in deze moeilijke tijden ook bezig met onze kerk zoveel mogelijk nuttig te gebruiken buiten de eredienst. Hiervoor werken we samen met het District voor eventuele concerten en in mei 2017 zelfs poppenkast voor kinderen.

En natuurlijk was het gedurende al die jaren niet alleen rozengeur en maneschijn. We kregen te maken met inbraak in de kerk en 11 inbraken in de pastorie. Sinds er beneden staven voor de ramen zijn geplaatst en na de overval op Fons ook camera’s is er gelukkig een einde aan de miserie gekomen. Fons twijfelde ook aan zijn toekomst, wat binnen twee jaar? Een mooi aanbod om naar de Kempen te gaan wees hij gelukkig na veel overtuigingskracht af. Maar nu is hij weer heel actief bezig met de toekomst van de pastorale eenheid en onze parochie. En op een dag als vandaag denken we natuurlijk ook terug aan al die vrienden en medewerkers waarvan we tijdens deze periode afscheid hebben genomen.

Ik ben zeker dat Fons, maar wij nog veel meer ons wel eens afvragen: “Waarom blijven wij ons inzetten voor zijn kerk?” Misschien is er toch wel iets – sterker dan ons zelf – dat ons blijft aantrekken. Het is alsof er op het snijpunt van ons diepste bewustzijn een lichtje is. En wij kunnen dat niet doven, hoe klein het soms ook is, ook al zouden we dat willen. En soms kunnen wij wel doen alsof het er niet is, maar ook dan komt het terug. En als we er bewust niet op letten voelen we ons een beetje naar. Maar als we de richting van het schijnsel volgen dan geeft het een innerlijke rust. Fons laat ons, als onze gezondheid het toelaat, er twee jaar nog zeker samen tegenaan gaan, er is nog zo veel te doen in onze parochie en laat ons die kleine lichtjes in ons allen samen voegen dan wordt het misschien toch nog een groot licht?!

Ward Wené,

Voorzitter van de kerkraad Blij, dat ik heel de periode van Fons in onze parochie heel actief mee met hem heb kunnen beleven! Geschreven 13 januari 2018.

DANKWOORDJE FONS.

Pastoor zijn in Sint-Rochus is niet moeilijk omdat er zo enorm veel vrijwilligers zijn die zich op alle vlakken mee inzetten en omdat er zoveel mensen zijn die écht houden van onze parochie !!!